محمد احمدی ده قطب الدینی - گروه روان شناسی و علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد انار، ایران.

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای باورها و نگرش دانشجویان نسبت به کاربرد فناوری های آموزشی در رابطه بین ادراک دانشجو از اثربخشی ادغام فناوری آموزشی در فرایند آموزشی اساتید با پذیرش و کاربرد فناوری های آموزشی برای یادگیری توسط دانشجویان انجام گرفت.روش شناسی: روش پژوهش، همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه های آزاد و پیام نور شهر شهربابک بودند که یک نمونه ۲۰۱ نفری از دانشجویان به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه TAM و مقیاس ادراک اثربخشی ادغامICT در آموزش جمع آوری شد و داده ها با روش تحلیل مسیر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد مسیر زنجیره ای سهولت ادراک شده، سودمندی ادراک شده، نگرش و نیت رفتاری کاربرد فناوری آموزشی برای یادگیری نقش واسطه ای مثبت در رابطه بین ادراک دانشجو از اثربخشی ادغام فناوری آموزشی در فرایند آموزش و کاربرد واقعی فناوری آموزشی برای یادگیری دارند. همچنین مسیر زنجیره ای سودمندی ادراک شده و نیت رفتاری کاربرد فناوری آموزشی برای یادگیری بیش ترین نقش را در رابطه بین ادراک دانشجو از اثربخشی ادغام فناوری آموزشی در فرایند آموزش و بکارگیری واقعی فناوری آموزشی برای یادگیری داشت.نتیجه گیری: نتایج نشان داد سودمندی ادراک شده کاربرد فناوری آموزشی برای یادگیری نسبت به سهولت ادراک شده، نگرش نسبت به کاربرد و نیت رفتاری کاربرد فناوری آموزشی بهتر می توانند اثر ادراک دانشجو از اثربخشی ادغام فناوری آموزشی در فرایند آموزش را بر کاربرد واقعی فناوری آموزشی برای یادگیری تبیین کند.

مدل پذیرش فناوری, کاربرد فناوری آموزشی برای یادگیری, اثربخشی ادغام فناوری آموزشی در فرایند آموزش, باورها و نگرش نسبت به فناوری آموزشی