سیروس قنبری - استاد رشته مدیریت آموزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
پروانه محمدی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا ، همدان، ایران.

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش میانجی ظرفیت یادگیری سازمانی در ارتباط بین سرمایه فکری و یادگیری سازمانی با عملکرد شغلی انجام گرفت.روش شناسی پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری مشتمل بر کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان سنندج در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ با حجم ۵۰۳ نفر است. از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. حجم نمونه با توجه به جدول کرجسی و مورگان، ۲۱۵ نفر تعیین شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی سرمایه فکری بونیتس(۲۰۰۱)، یادگیری سازمانی چیوا و همکاران(۲۰۰۷)، ظرفیت یادگیری سازمانی نیف(۲۰۰۱) و پرسشنامه­ی عملکرد شغلی پاترسون(۱۹۸۸) استفاده شد. روایی ابزارها با نظر اساتید علوم تربیتی و روانشناسی تایید گردید. داده­ها با استفاده از دو نرم ­افزار Spss.v. ۲۲ و   Lisrel. ۸.۵۰و با روش مدل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد.یافته ­ها: . نتایج نشان داد که متغیرهای ظرفیت یادگیری سازمانی و یادگیری سازمانی به صورت مستقیم و متغیرهای سرمایه فکری و یادگیری سازمانی به صورت غیر مستقیم از طریق متغیر ظرفیت یادگیری سازمانی بر عملکرد شغلی کارکنان تاثیر معنی­دار دارد(۰۵/۰>p).بحث و نتیجه­ گیری: جهت بهبود عملکرد شغلی کارکنان آموزش و پرورش پیشنهاد می­شود تلاش در جهت تقویت سرمایه فکری و بسترسازی برای افزایش یادگیری سازمانی و بهبود ظرفیت یادگیری سازمانی به عنوان یک الویت جدی در دستور کار قرار گیرد.

ظرفیت یادگیری سازمانی, سرمایه فکری, یادگیری سازمانی, عملکرد شغلی