میثم قویدل باجگیران - استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
مسلم چرابین - استادیار، گروه مدیریت آموزشی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران.
الهام فریبرزی - استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
احمد اکبری - استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد بردسکن، دانشگاه آزاد اسلامی، بردسکن، ایران.

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی ساختاری - تفسیری تعالی فردی معلمان انجام گرفت. روش شناسی پژوهش: این پژوهش از نگاه هدف کاربردی و از نظر نوع داده ها اکتشافی آمیخته (کیفی- کمی) که در بخش کیفی، تحلیل محتوا و در بخش کمی، پیمایشی لحاظ گردیده است. مشارکت کنندگان در بخش کیفی، ۱۹ نفر از  مدیران و معاونان ممتاز و در قسمت کمی، ۱۵ نفر از اعضای هیات علمی رشته مدیریت آموزشی استان خراسان رضوی با روش نمونه گیری هدفمند و قضاوتی انتخاب شده اند. روش تجزیه وتحلیل دادههای مصاحبه، کدگذاری باز، محوری و انتخابی با استفاده از نرم افزار MAXQDA ۲۰۱۸ و در بخش کمی رویکرد مدل سازی ساختاری- تفسیری با استفاده از تحلیل MICMAC لحاظ گردیده است. یافته­ ها: یافته های بخش کیفی شامل ۱۳۴ کد باز، ۱۳ کد محوری و یک کد انتخابی بود و نتایج بخش کمی نشان داد که سه عامل هوشمندی، قابلیت های فکری و خودآگاهی با میزان قدرت نفوذ ۹ بیشترین تاثیر و عامل اشتیاق شغلی با میزان قدرت نفوذ ۳ کمترین تاثیر را در تعالی فردی معلمان دارند. بحث و نتیجه­ گیری: توسعه قابلیت های شکل دهنده تعالی فردی می تواند زمینه مناسبی برای بهبود کیفیت عملکرد معلمان و تعالی آموزش وپرورش در نقش آفرینی هر چه موثرتر در مسیر توسعه همه جانبه جامعه ایفا کند، درنتیجه برای هرگونه برنامه و اقدام در جهت ارزیابی و ارتقای تعالی فردی معلمان باید به نقش کلیدی و پایه ای این عوامل توجه کرد.

تعالی فردی, کیفیت, توسعه حرفه ای, معلمان