رضا سپهوند - استاد گروه مدیریت، دانشکده اقتصاد و علوم اداری، دانشگاه لرستان، خرم آباد، لرستان.
محمد حکاک - دانشیار گروه مدیریت، دانشکده اقتصاد و علوم اداری، دانشگاه لرستان، خرم آباد، لرستان.
راضیه فعلی - دانشجوی دکتری رشته مدیریت دولتی- منابع انسانی، دانشکده اقتصاد و علوم اداری، دانشگاه لرستان، خرم آباد، لرستان.

مقدمه و هدف: هدف تحقیق حاضر تعیین تاثیر مربی­گری خیرخواهانه بر تقویت سرمایه انسانی با نقش میانجی سرمایه انگیزشی می باشد.روش شناسی پژوهش: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات توصیفی – همبستگی می­باشد. جامعه آماری تحقیق کارکنان معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش و جوانان بوده که به علت برخورد نزدیک با عملکرد ورزشکاران در سطح حرفه­ای و قهرمانی برای پاسخگویی به پرسشنامه تحقیق انتخاب شدند. تعداد این کارکنان ۶۸ نفر گزارش شد که براساس جدول مورگان ۵۸ نفر به عنوان نمونه تحقیق در نظر گرفته شد که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه بوده که پایایی آن با آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون نرمال­بودن داده­ها، آزمون همبستگی و مدل معادلات ساختاری در قالب نرم­افزارهای SPSS و smart PLS استفاده شد.یافته ­ها: نتایج تحقیق نشان داد که مربی­گری خیرخواهانه بر دو متغیر سرمایه انگیزشی و تقویت سرمایه انسانی تاثیر مثبت و معناداری دارد. سرمایه انگیزشی دارای تاثیر مثبتی بر تقویت سرمایه انسانی بود و همچنین این متغیر در تاثیر مربی­گری خیرخواهانه بر سرمایه انسانی دارای نقش میانجی بود.بحث و نتیجه­ گیری: آموزش یکی از روش­های موثر در تقویت سرمایه انسانی است و در این میان مربی­گری خیرخواهانه به عنوان یکی از روش­های آموزشی می­تواند از طریق افزایش سرمایه انگیزشی به تقویت سرمایه انسانی در سازمان­ها کمک نماید.

مربی گری خیرخواهانه, سرمایه انگیزشی, تقویت سرمایه انسانی, ورزش قهرمانی و حرفه ای