مهشید رشیدی - کارشناس ارشد دانشکده مهندسی و فناوری های نوین، دانشگاه صنایع و معادن ایران
محمد علی بوترابی - استاد دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران

در این پژوهش، اثر زمان آستنیته کردن بر تغییرات ریزساختاری در حین عملیات حرارتی دوفازی سازی در چدن­های نشکن آلومینیوم­دار بررسی گردیده است. بدین منظور نمونه­های چدن نشکن تهیه شده پس از انجام عملیات آنیل فریتی، به مدت ۱۰دقیقه در کوره اتمسفر هوا در دمایC° ۶۰۰ پیشگرم و سریعا به محیط آلومینیوم با دو دمای C°۹۲۰ و C°۹۵۰ منتقل و از زمان ۱ دقیقه تا ۱۵ دقیقه آستنیته و سپس در روغن با دمای C°۲۵ کوئنچ شدند. نتایج بررسی­های میکروسکوپ نوری و الکترونی از نمونه­های مزبور نشان داد که در زمان­های آستنیته جزئی، فاز مارتنزیت بیش­تر در مناطق بین سلولی و کمتر در اطراف گرافیت­های کروی تشکیل شده است، که با افزایش زمان آستنیته جزئی مقدار فاز مارتنزیت تشکیل شده افزایش می­یابد. هم­چنین با افزایش دمای آستنیته جزئی در یک زمان آستنیته جزئی مشخص، مقدار مارتنزیت تشکیل شده بیش­تر بوده و سرعت افزایش تشکیل فاز مارتنزیت در دمای C°۹۵۰ بیش­تر از دمای C°۹۲۰ می­باشد. در زمان ۴ دقیقه در دمای C°۹۵۰ فاز مارتنزیت تشکیل شده حداکثر تا  ۷/۹۰% ساختار را تشکیل می­دهد.

چدن نشکن آلومینیوم دار, چدن نشکن دوفازی, فریتی- مارتنزیتی, ریزساختار