محمد دوازده امامی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز، دانشکده مهندسی، بخش مهندسی مواد، شیراز، ایران
راحله معمارزاده - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مرودشت، گروه مکانیک، مرودشت، ایران
سیروس جوادپور - دانشیار، دانشگاه شیراز، دانشکده مهندسی، بخش مهندسی مواد، شیراز، ایران

در این مقاله، به بررسی اثر افزودن نانو ذرات اکسید قلع (SnO۲) به پلی(۳،۴ اتیلن دی اکسی تیوفن) پلی(استیرن سولفونیت) (PEDOT:PSS) جهت تولید نانوکامپوزیت لایه نازک PEDOT:PSS/SnO۲ به عنوان حسگر گاز مونواکسید کربن (CO) پرداخته شده است. تولید لایه نازک این کامپوزیت به­وسیله دستگاه پوشش دهنده چرخشی انجام شده است. نانوکامپوزیت به دست آمده با استفاده از تکنیک­های آزمایشگاهی FTIR، AFM و XPS مورد بررسی قرار گرفته است. بمنظور تعیین دمای کارکرد مناسب، مقدار حساسیت حسگر در دماهای متفاوت بررسی شد. در پایان آزمایش­ها سعی شده است تا مقدار بهینه­ی درصد جرمی نانوذرات SnO۲ در نانوکامپوزیت ساخته شده جهت مناسب­سازی حساسیت و به­گزینی حسگر گاز CO به دست آید. هم­چنین در این آزمایش­ها به بررسی اثر رطوبت بر مقدار پاسخگویی حسگر نسبت به گاز CO پرداخته شده است. از خصوصیت­های این حسگر می­توان به پاسخگویی در دمای محیط، زمان پاسخگویی کوتاه و هم­چنین ساخت آسان اشاره کرد.

حسگر گاز, مونواکسید کربن, PEDOT:PSS, اکسید قلع, نانوکامپوزیت