تحلیل فضایی مناطق شهری در برخورداری از شاخص های شهر نوآور(مطالعه موردی: کلان شهر تبریز)
عنوان مقاله: تحلیل فضایی مناطق شهری در برخورداری از شاخص های شهر نوآور(مطالعه موردی: کلان شهر تبریز)
شناسه ملی مقاله: JR_JUPM-12-46_006
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JUPM-12-46_006
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
هادی رشتبر - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه جغرافیا، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
حسین نظم فر - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه جغرافیا، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
رسول صمدزاده - دانشیار جغرافیا طبیعی، گروه جغرافیا، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
خلاصه مقاله:
هادی رشتبر - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه جغرافیا، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
حسین نظم فر - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه جغرافیا، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
رسول صمدزاده - دانشیار جغرافیا طبیعی، گروه جغرافیا، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
شهرها با دربرگرفتن درصد فزایندهای از جمعیت و گسترش شهرنشیتی، با چالشهای مهمی از جمله نابرابری فضایی روبرو هستند. نقش کلانشهرها به علت آثار تجمعی چالشهای افزایش جمعیت، بسیار حائز اهمیت است. با اینکه شهرها به عنوان مرکز نوآوری در نظر گرفته شده، اما سطح نوآوری بین مناطق به صورت برابر توزیع نمیشود. هدف این پژوهش سطحبندی مناطق کلانشهر تبریز در برخورداری از شاخصهای شهر نوآور است. پژوهش حاضر براساس هدف از نوع تحقیقات کاربردی و بر اساس ماهیت و روش از نوع تحقیقات مقایسهای بوده و روش گردآوری دادهها، به صورت پیمایشی میباشد. با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر از میان شهروندان و ۲۷ خبره با روشه گلوله برفی به عنوان نمونه انتخاب گردیدهاند؛ پایایی پرسشنامه شهروندان و خبرگان به ترتیب با مقادیر ۸۹/۰ و ۹۳/۰ تایید شده است. نتایج به دست آمده از تکنیک ANP نشان میدهد که زیرمعیارهای مراکز آموزشی و پارک علم و فناوری به ترتیب با مقادیر ۱۰۴۰۴۶/۰ و ۰۹۰۸۹۵/۰ بیشترین و زیرمعیارهای مساحت منطقه و جمعیت به ترتیب با مقادیر۰۰۳۷۴/۰و ۰۰۷۵۳۷/۰ کمترین تاثیر را درحرکت شهر تبریز به سمت یک شهر نوآور دارند. بررسی وضعیت چگونگی توزیع شاخصهای شهر نوآور نشان میدهد که منطقه هشت با میزان تاپسیس۹۶۴۷/۰در رتبه اول و منطقه چهار با میزان تاپسیس۰۶۸۰۸۱/۰در رتبه آخر سطح نوآوری قرار گرفتهاند. یافتههای پژوهش نشان میدهد که شاخصهای شهر نوآور به صورت عادلانه توزیع نشده و تمرکز فضایی در توزیع شاخصها وجود دارد. لذا، مدیریت کلانشهر تبریز در راستای تحقق شهر نوآور نیازمند تحریک نوآوری از طریق توزیع عادلانه شاخصهای شهر نوآور و تمرکززدایی از مرکز است.
کلمات کلیدی: کلان شهر تبریز, شهر نوآور, تکنیک ANP, تاپسیس, تمرکز فضایی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1909092/