سمیرا خانی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج ، ایران.
نرگس باباخانی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن و عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان،رودهن،ایران.

مقدمه: هدف مقایسه رابطه رشد معنوی و استرس ادراک شده با شادکامی در زنان بارور و نابارور شهر تهران است. روش: جامعه شامل کلیه زنان نابارور و باروری است که به ۲۵ مرکز درمان ناباروری شهر تهران مراجعه کرده بودند. از میان این مراکز دو مرکز ناباروری به صورت تصادفی انتخاب شد. نمونه مطالعه شامل ۱۰۵. زن نابارور و نمونه مقایسه شامل ۱۰۶. زن بارور، به صورت در دسترس از این مراکز انتخاب شدند. افراد انتخاب شده به سه پرسشنامه سنجش معنویت (SAI)، استرس ادراک شده (PSS) و شادکامی آکسفورد (OHI) پاسخ دادند. ضرایب اعتبار آزمون ها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب ۷۷/۰ و ۷۳/۰ و ۷۸/۰ محاسبه شد. یافته ها: نتایج تجزیه تحلیل داده ها با فرض همگنی واریانس ها با آزمون های رگرسیون، پیرسون و فیشر نشان داد، در زنان نابارور شادکامی با رشد معنوی رابطه مثبت و با استرس ادراک شده رابطه منفی و معنادار دارد (۰۰۱/۰>P)؛ اما در زنان بارور شادکامی تنها با استرس ادراک شده رابطه منفی و معنادار دارد (۰۰۱/۰>P). آزمون فیشر نشان داد رابطه رشد معنوی و شادکامی در زنان نابارور و بارور از تفاوت معناداری برخوردار است (۰۵/۰>P). تحلیل رگرسیون بیانگر آن بود که در زنان بارور استرس ادراک شده تنها متغیری است که می تواند به طور معناداری ۱۷ درصد شادکامی را پیش­بینی کند اما در زنان نابارور دو متغیر استرس ادراک شده و معنویت با هم قادرند ۵۲ درصد از واریانس شادکامی را پیش­بینی کنند. نتیجه گیری: به نظرمی رسد که تقویت معنویت و یافتن معنایی خاص برای زندگی در خلال رنج ناباروری می تواند باعث کاهش استرس ادراک شده و افزایش شادکامی شود.

رشد معنویت, شادکامی, استرس ادارک شده, ناباروری