حسین دامنی - دانش آموخته ی دکتری مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
اختر جمالی - استادیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران.
پریوش جعفری - دانشیار مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
افسانه زمانی مقدم - دانشیار مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

مقدمه و هدف: یکی از اهداف دیرینه ی بشریت، جستجو برای زندگی بهتر و ارتقای کیفیت زندگی بوده است. هدف این پژوهش، شناسایی عوامل سازمانی_ شغلی موثر بر کیفیت زندگی معلمان ابتدایی در استان سیستان و بلوچستان بود.روش شناسی پژوهش: این مطالعه با رویکرد کیفی از نوع تحلیل محتوا انجام شد. در این خصوص با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و به کارگیری معیار اشباع نظری، مصاحبه هایی نیمه ساختاریافته با ۱۴ نفر از معلمان خبره انجام شد. تجزیه وتحلیل داده ها با بکارگیری نرم افزار ۱۸MAXQDA در قالب کدگذاری باز و محوری صورت گرفت. برای بررسی روایی و پایایی کیفی، از روش «بررسی توسط اعضاء»، «سه سویه نگری منابع»، «بررسی همکار»، «بازنگری ناظران» و «پایایی بین دو کدگذار» استفاده شد.یافته­ ها: درنهایت ۱۰ مقوله ی عمده شامل: ارتقای وضعیت اقتصادی معلمان، ارتقای منزلت حرفه معلمی، تعاملات بین فردی در مدرسه، فضای کالبدی مدرسه، توسعه شایستگی ها در حرفه معلمی، عدالت سازمانی و شایسته سالاری، حجم کاری، رضایت شغلی، عدم فرسودگی شغلی، امکانات رفاهی و بهداشتی و تفریحی مناسب برای معلمان؛ به عنوان عوامل سازمانی – شغلی موثر بر کیفیت زندگی معلمان شناسایی گردید.بحث و نتیجه­ گیری: نتایج حاکی از آن است معلمان از وضعیت عوامل سازمانی- شغلی در دوره ابتدایی گلایه مند می باشند، در نتیجه آموزش وپرورش باید جهت ارتقای کیفیت زندگی معلمان این دوره، توجه بیشتری به مشکلات معیشت و منزلت معلمان نموده و با برقراری عدالت در پرداخت و توزیع امکانات و هم چنین فراهم کردن امکانات و زیرساخت های مناسب بهداشتی و رفاهی، این مشکلات را به حداقل برساند.

عوامل سازمانی - شغلی, کیفیت زندگی, معلمان, سیستان و بلوچستان