ساغر نژندعلی - دانشگاه بین المللی قبرس دانشکده داروسازی

دیابت ملیتوس (DM) گروهی از اختلالات متابولیک است که با فقدان کامل انسولین، فقدان نسبیانسولین، یا مقاومت به انسولین شناخته شده است. شیوع دیابت تحت تاثیر سه عامل سبک زندگی، قومیتو سن می باشد. بهینه سازی استفاده از روش های درمانی کنونی موجود برای اطمینان از قند خون مناسب،فشار خون و کنترل چربی و کاهش عوارض. در تحقیقات متعدد کنونی تمرکزی روی گزینه های مدیریتیجدید برای دیابت وجود دارد. در میان این گزینه ها استفاده از نانوپزشکی چشم نواز و امیدبخش است. هدفاز بررسی حاضر ارائه خلاصه ای از برنامه های کاربردی از نانوذرات (NPS) در مدیریت دیابت است. توسعهبهبود تجویز انسولین خوراکی برای درمان DM با غلبه بر مشکل تزریق زیرجلدی روزانه بسیار ضروریاست. تجویز خوراکی انسولین در بیماران دیابتی نه تنها می تواند به نفع کاهش درد و آسیب توسط تزریقباشد بلکه حتی می تواند همچنین سونوشت فیزیولوژیکی انسولین را به خوبی تقلید کند. مشخص شدهاست که NPs کتوزان، اکسید روی شانه دار کلسیم، آلژینات، کازئین و پلیمر های مختلف به عنوان یکحامل برای تحویل انسولین خوراکی استفاده شده است.

دیابت، انسولین، نانو ذرات، فناوری نانو، نانوپزشکی