محسن سقایی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
غلامرضا امینی نژاد - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
غلامرضا صبوحی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، اصفهان، ایران

تبلور یافتن گردشگری به عنوان یک نیاز، تبدیل شدن آن به عنوان بزرگ­ترین صنعت خدماتی دنیا و تخصصی­شدن گردشگری این فرصت را فراهم کرده تا هر مقصدی جهت بهره جستن از منافع حاصل از گردشگری امیدوار باشد. پتانسیل­های­گردشگری ­از سرمایه­های­ منحصر به فرد هر کشور و منطقه به شمار می­رود که شناسایی، طبقه­بندی و برنامه­ریزی آن جهت توسعه گردشگری حائز اهمیت است. در این راستا توسعه صنعت گردشگری نیازمند برنامه­ریزی جامع و کارآمد بوده و این در حالی است که کشور ایران با توجه به ویژگی­ها و توان­های منحصربه­فرد خود، دارای قابلیت بالایی در زمینه توسعه این صنعت می­باشد. محدوده مورد مطالعه تحقیق شهر بوشهر است که در جنوب غربی ایران جای گرفته است. در این تحقیق با استفاده از آزمون T، روش تحلیل عاملی و نرم­افزار GIS به شناسایی پتانسیل­های گردشگری شهر ساحلی بوشهر و نقش آن در توسعه اجتماعی و فرهنگی این شهر پرداخته شده است، همچنین با کاربرد نرم­افزار SPSS داده­ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و نتیجه مشخص می­کند که پتانسیل­های گردشگری در توسعه اجتماعی و فرهنگی بوشهر تاثیرگذار است و از طرفی به دلیل وجود همبستگی بالا و مناسب بین عوامل و متغیرها؛ کمبود امکانات و خدمات رفاهی مانع توسعه گردشگری بوشهر است.

صنعت گردشگری, توسعه اجتماعی و فرهنگی, تحلیل عاملی, بوشهر