پژمان تیموری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معدن- فرآوری مواد معدنی- دانشگاه تربیت م
احمد خدادادی - استادیار محیط مهندسی زیست و رئیس پژوهشکده محیط زیست دانشگاه تبیت مدرس
محمود عبدالهی - عضو هیئت علمی بخش مهندسی معدن دانشگاه تبیت مدرس

سیانید در معدن و صنایع معدنی کاربرد گسترده ای دارد. در خصوص خطرات زیست محیطی آن کمتر توجه لازم صورت گرفته است. آلودگی محیط زیست با سیانید بخصوص آب یکی از معضلات مهم زیست محیطی ناشی از معادن بدلایل سمی بودن سیانید برای موجودات زنده است. چون سیانید دارای پایه کربن می باشد می تواند با سایر عناصر و عناصر آلی ترکیب شده و مواد پیچیده سمی دیگری تولید نماید. هدف از این تحقیق امکان بررسی حذف شیمیایی سیانور سدیم از فاضلاب کارخانه فرآوری طلاست. حذف سیانید از آب باطله طلای موته طی آزمایشاتی در آزمایشگاه فرآوری مواد معدنی دانشگاه تربیت مدرس انجام شد. به منظور اکسیداسیون سیانید از هیپوکلریت کلسیم استفاده شد که می تواند سمیت سیانید را تا هزار برابر کاهش دهد. جهت تیتراسیون سیانید از محلول معرف ردانین (محلول پارا دی متیل آمینوبنزیلیدین ردانین در استن) و نیترات نقره استفاده گردید. میزان سیانید در آب باطله تقریباً 270 میلی گرم در لیتر اندازه گیری شد. حذف سیانید با استفاده از محلول هیپوکلریت کلسیم در pH بهینه 12/3 صورت گرفت و در دماهای بالا در همین pH سیانید بطور کامل حذف گردید. حذف سیانید در دماهای بالا عموماً بدلیل تبخیر سیانید است و کمتر ناشی از اکسیداسیون واقعی سیانید توسط هیپوکلریت کلسیم می باشد. غلظت بهینه جهت حذف سیانید با هیپوکلریت کلسیم 1/43 گرم در لیتر تعیین گردید.

حذف سیانید، فاضلاب فرآوری طلا، هیپوکلریت کلسیم