علی معصومی - کارشناسی زیست شناسی دانشگاه یاسوج
سیده مهدیه موسوی نژاد - کارشناسی زبان انگلیسی دانشگاه یاسوج

یادگیری خودراهبر به عنوان یک رویکرد مدرن در آموزش و پرورش، از اهمیت بی پایانی برخوردار است. این امر نه تنها نقل از اطلاعات به دانش آموزان را گذاشته، بلکه ایشان را به عنوان افراد خودآموز و خودتنظیمی تربیت می دهد. هر چند که یادگیری خودراهبر ظاهرا با امکانات فراوانی همراه است، اما در مدارس، مشکلاتی به وجود می آید که ممکن است به پیاده سازی موثر این ایده مانع شوند. از جمله این چالش ها می توان به نبود زیرساخت های لازم، مقاومت به تغییر در سیستم آموزشی، و تفاوت های فرهنگی اشاره کرد. تحول در نظام آموزش و پرورش ضروری است و به جای تمرکز بر روی یکسان سازی، نیاز به افزایش توانمندی ها و تفکرات خودآموز در دانش آموزان به وجود آمده است. پیاده سازی یادگیری خودراهبر در مدارس، می تواند اساسی ترین قدم در جهت ارتقاء سطح آموزش و یادگیری باشد. در این مقاله، ما به بررسی عمیق مزایا و چالش های مرتبط با پیاده سازی یادگیری خودراهبر در مدارس می پردازیم. ابتدا، مزایا از جمله توسعه مهارت های فردی، افزایش انگیزه دانش آموزان و ایجاد انعطاف پذیری در سیستم آموزشی بررسی می شوند. سپس به چالش های ممکن و راهکارهای احتمالی برای آنها پرداخته می شود. این تحقیق به مدیران آموزشی، معلمان و سیاست گذاران کمک می کند تا در مسیر پیشرفت سیستم آموزشی، با اطلاعات کامل تری قدم بردارند.

یادگیری خودراهبر، معلم، یادگیری، آموزش