جواد ابوالفضلی اصفهانی - استادیار گروه مکانیک دانشگاه فردوسی
مجتبی برجعلی - کارشناس دفتر فنی نیروگاه مشهد

جهت ادامه عملکرد یک سیستم قدرت در نیروگاه لازم است بخار پس از انتقال حداکثر انرژی اش به پره های توربین . با عبور از مبدل حرارتی به نام کندانسور ( condenser ) تبدیل به آب شده و به بویلر بازگردانیده شود . کندانسور در واقع مهمترین مبدل حرارتی نیروگاه است که بوسیله جریان آب خنک کننده در داخل لوله های آن، حرارت نهان تبخیر را از بخار خروجی توربین گرفته و آن را تقطیر می نماید ... با توجه به کنوکسیون اجباری بدون تغییر فاز در داخل لوله و کنوکسیون با تغییر فاز در خارج لوله از دیدگاه انتقال حرارتی چهار مقاومت حرارتی در اینجا وجود دارند - - مقاومت حرارتی تقطیر - مقاومت هدایتی لوله - مقاومت حرارتی کنوکسیونی داخل لوله - مقاومت حرارتی رسوبات داخل لوله که برای بالا بردن راندمان کندانسور تغییر مقاومت های ردیف ۱ ممکن نبوده و با حداقل مشکل میباشد اما میتوان مقاومت حرارتی ردیف های ۲ و ۳ و ۴ را به حداقل کاهش داده تا انتقال حرارت را در کندانسور بهینه نمود در این مقاله به بحث در مورد انتخاب مناسب لوله های کندانسور از نظر جنس قطر و طول آنها در زمان طراحی و بررسی تغییرات سرعت آب داخل لوله جهت زیاد شدن ضریب کنوکسیون و تقویت اثر هدایت حرارتی در نتیجه از بین بردن رسوبات توسط روش های مختلف به خصوص روش Taprogge با توجه به راه اندازی مجدد این سیستم در نیروگاه مشهد میپردازیم.

Condenser", "Strain Section" "Taprogge