فرشاد زندکریمی - دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشگاه آراد اسلامی واحد سنندج

حق آزادی اجتماعات بر آمده از حقوق بشر است که به عنوان یکی از اقسام آزادیهای گروهی سبب صیانت از حقوق فردی و آزادی های گروهی می شود . حقوق و آزادی های عمومی از جمله حقوق بنیادین بشری است که در اغلب اسناد بین المللی و قوانین اساسی کشورهای دنیا مورد شناسایی و حمایت قرار گرفته است. بر همین اساس، دولت ها نمی توانند با قوانین عادی و یا اتخاذ تصمیمات سیاسی و اعمال سلایق شخصی آزادی های مذکور را مورد تجاوز قرار دهند. شناسایی حق ایجاد تشکل ها و اجتماعات توسط فرمانروایان، نتیجه ارزش نهادن به ذات بشریت و نفی استبداد و خودکامگی است. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حقوق و آزادی های فردی و جمعی را در فصلی ذیل عنوان «حقوق ملت» مورد توجه قرار داده است آزادی اجتماعات، از زمره حقوق و آزادی های جمعی است که مستقیما در اصل ۲۷ قانون اساسی و به طور ضمنی در اصل ۲۶ قانون اساسی، شناسایی و تضمین شده است. لذا در این پژوهش سعی برآن شد تا به این موضوع پرداخته شود که رویکرد نظام حقوقی ایران درباره آزادی اجتماعات چگونه می باشد

آزادی اجتماعات ، اصل ۲۷ قانون اساسی ، حقوق بشر ، قانون اساسی ایران