واکاوی زمانی و مکانی روند دمای بیشینه ی عمق خاک در ایران
عنوان مقاله: واکاوی زمانی و مکانی روند دمای بیشینه ی عمق خاک در ایران
شناسه ملی مقاله: JR_JSAEH-10-2_010
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_JSAEH-10-2_010
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
مسعود مرادی - University of Kurdistan
محمدحسین قلی زاده - University of Kurdistan
میثم رحمانی - University of Kurdistan
خلاصه مقاله:
مسعود مرادی - University of Kurdistan
محمدحسین قلی زاده - University of Kurdistan
میثم رحمانی - University of Kurdistan
دمای خاک یکی از پارامترهای مهم در مطالعات هیدرولوژی، هواشناسی کشاورزی و اقلیم شناسی است. در این پژوهش تغییرات دمای خاک ایران در عمق های ۵ تا ۳۰سانتیمتری زمین با هدف شناسایی رفتار زمانی و مکانی دما در گستره ی ایران بررسی شده است. بدین منظور داده های دمای خاک ۱۵۰ ایستگاه هواشناسی ایران استفاده شده است. پس از کنترل کیفی داده ها و انجام تحلیل های آماری مقدماتی، تغییرات روزانه و ماهانه ی دما برای کل ایران بررسی شد. در ادامه روند دمای خاک با استفاده از آزمون ناپارامتری من-کندال و شیب خط سن بررسی شده است. نتایج نشان داد رابطه ی مستقیم میان افزایش و کاهش دمای خاک در طول سال و ضریب تغییرات روزانه ی آن دیده میشود. روند مثبت دما در دو فصل تابستان و زمستان در گستره ی ایران فراگیر بوده است. در فصل تابستان روندهای قوی با اطمینان ۹۹ درصد غالبا در مناطق کوهستانی فراوانی بیشتری دارد در حالی که در فصل زمستان ایستگاه های واقع در نیمه ی جنوبی ایران بیشترین روند مثبت دمای خاک را در عمق های مختلف تجربه کرده اند. بررسی مقادیر روند دما گویای این است که روندهای بالاتر از ۱ درجه ی سلسیوس غالبا تا عمق ۲۰ سانتی متری خاک دیده می شود. روند افزایشی دمای خاک در فصل زمستان گسترش مکانی بیشتری را نشان می دهد که گویای افزایش دماهای کمینه ی سالانه است و در حالت کلی روند افزایشی دمای خاک ایران را در بلندمدت نشان می دهد.
کلمات کلیدی: Soil Temperature, Spatiotemporal Variations, Man-Kendal Test, Sen's Slope, Iran, دمای خاک, تغییرات زمانی-مکانی, آزمون من-کندال, شیب سن, ایران
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1919890/