رامین سمیعی فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چ
احمد لندی - دانشیار گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
سعید حجتی - استادیار گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
ناهید پوررضا - استاد گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز

در سالهای اخیر استفاده از کانیهای رسی در رفع آلودگی زیست محیطی فلزات سنگین، مورد توجه بسیاری ازمحققین قرار گرفته است. کانی سپیولیت مورد استفاده در این آزمایش، با توزیع اندازه ذرات کوچکتر از 33 میکرون که پیشتر سطح آنها با استفاده از محلول کلرید کلسیم 0/5مولار توسط یون کلسیم اشباع شده بود پس از اعمال تیمار حرارتی بر روی آن جهت انجام مطالعات جذب مورد استفاده قرار گرفت. در این مطالعه، مدلهای همدمای جذب لانگمویر و فروندلیچ برای فلزات سنگین روی، کادمیوم و کبالت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از مقایسهی مدلهای همدمایی مورد استفاده در این پژوهش، مشاهده شد که دادههای بدست آمده در همهی مشاهدات و در هردوpHآزمایشی، بیشترین هماهنگی را با مدل لانگمویرr2=0/99داشتند و از طرف دیگر اثرpH محلولهایآزمایشی بر روند جذب این عناصر نشان داد که جذب کادمیوم و روی، در pH برابر با 4، به طور چشمگیری بیشتر از جذب این عناصر در pH 3 میباشد که این تفاوت مربوط به خاصیت انحلالپذیری و تشکیل گونههای کمپلکس اینعناصر در pH های پایین و جلوگیری از جذب بیشتر این عناصر توسط جاذبهای مختلف از جمله سپیولیت میشوند و جذب کبالت در هر دو pH مورد آزمایش، بیشتر از دو عنصر دیگر گزارش شد

سپیولیت، عناصر سنگین، آلودگی زیست محیطی، همدماهای جذب سطحی، کادمیوم، کبالت، روی