فریده علی زاده - دانشجوی دکترای مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شمال، آمل، ایران
سید محمد حسین رضوی - استاد، گروه مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
سعید امیر نژاد - استادیار، دانشگاه هنر، تهران، ایران
مرتضی دوستی پاشاکلائی - دانشیار، گروه مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

ایجاد بحران در صنعت ورزش برآیندی از کارکرد عناصر مختلف و اثرگذار در حوزه های مختلف است. عملکرد مناسب و مطلوب این حوزه ها رمز پایداری، بقا و امنیت سازمان ها و محیط های ورزشی است و عملکرد نامطلوب و اختلاف در کار هر یک از این حوزه ها سبب بروز وضعیتی نامناسب و بحرانی خواهد شد. پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل عوامل موثر بر مدیریت بحران در صنعت ورزش کشور در چارچوب رویکرد آمیخته انجام و ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی پرسشنامه بود. جامعه آماری نمونه ها در هر دو بخش افراد صاحب نظر در زمینه مدیریت بحران در ورزش شامل اساتید مدیریت ورزشی، افراد متخصص و مدیران در ادارات ورزش و جوانان، دانشگاه ها، باشگاه ها و... بودند. نمونه گیری بخش کیفی، هدفمند و تا رسیدن به اشباع نظری (۱۸ نفر) ادامه یافت. در بخش کمی ۳۸۴ نمونه به صورت هدفمند و با تکنیک ارجاع گلوله برفی انتخاب شدند. در تجزیه وتحلیل اطلاعات بخش کیفی از نظریه داده بنیاد گلیزر (کدگذاری باز، انتخابی و نظری) و برای تعیین میزان اهمیت و غربال مهم ترین شاخص های شناسایی شده از تکنیک دلفی فازی استفاده شد. در بخش کمی از مدل سازی معادلات ساختاری، در بررسی روایی و پایایی ابزار اندازه گیری و سازه ها از تحلیل عاملی تاییدی (CFA) با نرم افزار Smart PLS۳ استفاده شد. از آزمون KMS، برای بررسی سوالات پژوهش و در بررسی توزیع داده ها با توجه به غیر نرمال بودن از آزمون نا پارامتریک دوجمله ای و به منظور رتبه بندی عوامل از آزمون فریدمن به وسیله نرم افزار SPSS۲۶ استفاده شد. نتایج بخش کیفی نشان داد مدیریت بحران شامل ۳۸۶ مفهوم، ۱۸ مقوله و هشت بعد (سازمانی، اقتصادی-کارآفرینی، حقوقی و قانونی، اجتماعی-فرهنگی، بهداشتی-روانی، فناوری اطلاعات و رسانه، گردشگری- زیست محیطی و سیاسی) بود. در بخش کمی با توجه به نتایج به دست آمده از مدل سازی معادلات ساختاری، مدل نهایی تحقیق شکل گرفت و نتایج آزمون فریدمن عوامل موثر در مدیریت بحران را به ترتیب اولویت (اقتصادی و کارآفرینی، اجتماعی و فرهنگی، سیاسی، گردشگری و زیست محیطی، حقوقی و قانونی، فناوری و رسانه، سازمانی، بهداشتی و روانی) معرفی نمود. لذا پیشنهادمی شود متولیان ورزش کشور برای مدیریت بحران به هشت مقوله اصلی و مولفه های هرکدام از آنها توجه کافی داشته و در راستای تقویت مولفه های مثبت و حذف مولفه های منفی همت گمارند.

صنعت ورزش, مدل, مدیریت بحران