جعفر محمدی برزگر - استادیار انتظامی، پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی، تهران، ایران.
محمدرضا سلیمی سبحان - استادیار جغرافیا، پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی، تهران، ایران.

هدف تحقیق پیش رو شناسایی سیاست جنایی مشارکتی پلیس در شهرستان بویین زهرا در پیشگیری از جرایم می باشد. داده ها از طریق روش آمیخته(کیفی/ تحلیل مضمون پیمایشی به شیوه استقرایی و روش کمی/ توصیفی) گردآوری شده است. نوع روش آمیخته، اکتشافی بوده است دربخش کیفی از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شده است. بر این اساس کارشناسان انتظامی قزوین و بوئین زهرا به تعداد ۲۴نفر شناسایی و پس از مصاحبه نیمه ساختاریافته از نرم افزارمکس کیودا برای تحلیل یافته ها استفاده گردید. روایی یافته ها از طریق نظر سایر خبرگان(تکنیک تثلیث) و پایایی آن از طریق هدایت دقیق جریان مصاحبه، تفسیر مصاحبه های همگرا و نظر خبرگان انجام پذیرفت. در بخش کمی به منظور سنجش یافته ها و آگاهی از وضعیت موجود و اولویت بندی از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. جامعه آماری مطابق فرمول کوکران با توجه به ظرفیت نیروی انسانی شهرستان ۶۸ نفر انتخاب شد. روایی برسشنامه از طریق روایی منطقی، روایی سازه و پایایی از طریق آلفای کرونباخ تایید شده و تجزیه و تحلیل داده ها با ارایه جداول و تفسیر یافته ها با نرم افزارspss صورت گرفته است. یافته های تحقیق نشان داد که سیاست جنایی مشارکتی پلیس در این شهرستان از ۹ مضمون آموزش عمومی، برنامه های فرهنگی، نفوذ جامعه محلی، پیشگیری جامعه محور، همکاری بین سازمانی، عدالت ترمیمی، پیشگیری انتظامی، پیشگیری وضعی و پیشگیری کیفری تشکیل شده است.

جرم, سیاست جنایی مشارکتی, پلیس, بوئین زهرا, مناطق شهری وروستایی