مهدی نظامی خواه کجاباد - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بین الملل،دانشگاه پیام نور مرکز تهران
مرتضی عبدی - کارشناس ارشد حقوق بین الملل،مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر
محمدرضا زارعی اشتلق - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

آلودگی های زیست محیطی و به ویژه آلودگی دریاها از مسائل تهدیدکننده ای هستند که بشر امروزه با آن مواجه است.فعایت های انسان موجب شده است تا مقادیر قابل توجهی آلاینده ی دریایی ناشی از منابع مختلف در محیط زیست دریایی پراکنده گرددکه در نهایت زیان های جزان ناپذیری را بر حیات دریایی وارد ساخته است.در راستای حفاظت از محیط زیست دریایی در برابر آلودگی،تصمیمات مقتضی در چهارچوب حقوق بین الملل اتخاذ شده است.تمامی دریاها از حمایت یکسانی برخوردار نمی باشند،محیط زیست دریاهای بسته و نیمه بسته نیازمند حمایت بیشتری است.خلیج فارس یک یاز این گونه دریاهاست که تحت پوشش برنامه ی دریاهای منطقه ای سازمان ملل قرار گرفته و در زمره یمناطق ویژه شناخته شده است. به نظر می رسد هرچند که حجم وسیعی از اسناد بین المللی در زمینه ی کنترل آلودگی دریایی به وجود آمده،اما آلودگی همچنان ادامه دارد و این نشان از عدم حمایت کافی دولت ها از این گونه اسناد و عدم اجرای کامل مقررات آن ها می باشد.گرچه نیاز به تدوین و توسعه ی قواعد قواعد حاکم بر جنبه های گوناگون آلودگی دریایی هم چنان ادامه دارد،ام آن چه از اهمیت بیشتری برخوردار است،توجه مسولانه تر دولت ها نسبت به محیط زیست دریایی و جلوگیری از آلودگی آن می باشد. نوشتار حاضر به بررسی موضوع آلودگی محیط زیست دریایی،در چهار چوب حقوق بین الملل،با تاکید بر منطقه ی خلیج فارس پرداخته است

محیط زیست دریایی، خلیج فارس، آلودگی دریایی راپمی نفت