زانیار امیری - دانشجوی دکتری مدیریت منابع خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
فرهاد خرمالی - استاد، خاکشناسی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
مانفرد فرشن - استاد، زمین شناسی، موسسه لیاگ، هانوفر، آلمان
مارتین کهل - استاد، ژئومورفولوژی، دانشگاه کلن، آلمان

رسوبات لسی شمال شرق ایران به عنوان آرشیو اقلیمی بی نظیری از دوران کواترنر تا حال حاضر دارای اهمیت زیادی است که در دهه اخیر موردتوجه بسیاری از دانشمندان ایرانی و بین المللی قرارگرفته است. مطالعه خاک های دست نخورده با استفاده از تکنیک های میکروسکوپی می تواند اطلاعات ارزشمندی برای درک شرایط محیطی و اقلیمی در زمان تشکیل خاک های مشتق شده از لس (پالئوسل) در اختیار ما قرار دهد. هدف اصلی این پژوهش بازسازی میزان بارندگی در زمان تشکیل پالئوسل­های مربوط به اواخر دوره پلیستوسن با کمک مطالعات میکرومورفولوژیکی در شرق استان گلستان است. برای این منظور از تمام پالئوسل­های شناسایی شده مقطع نازک تهیه گردید و با استفاده از میکروسکوپ پلاریزان مطالعه شد. نتایج مطالعه میکرومورفولوژی نشان داد که با افزایش درجه تکامل پالئوسل­ها اعداد مربوط به شاخص MISECA نیز افزایش یافت. بررسی داده های حاصل از میکرومورفولوژی نشان داد که وجود افق های غنی از کربنات کلسیم و رس در پالئوسل­های به خوبی توسعه یافته با افزایش مقدار بارندگی رابطه مستقیم دارد. همچنین تفاوت در مقدار شاخص MISECA نشان دهنده شرایط اقلیمی متفاوت در زمان شکل گیری پالئوسل­ها است.

کواترنر, تغییر اقلیم, پلیستوسن, میکرومورفولوژی