احمدرضا طالبی نجف آبادی - کارشناسی آموزش ابتدایی
محمدحسن علی عسکریان - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیانباهنر اصفهان
محمدرسول عابدینی - کارشناسی آموزش ابتدایی شهید آیت نجف آباد
مهرداد فیروزی - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان شهید آیتنجف آباد

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ورزش صبحگاهی بر پرخاشگری دانش آموزان انجام شد. روش این پژوهش به شیوه مروری کتابخانه و مطالعه ی مقالات مرتبط با موضوع انجام شده است. یکی از موضوعات اجتماعی که امروزه نگرانی بسیاری از والدین، متخصصین، مسئولان و ... را به خود مشغول کرده است موضوع پرخاشگری است. خوشبختانه این موضوع در کشور ما بسیار کمتر از سایر کشورها دیده میشود. در مدارس شاهد پرخاشگری دانش آموزان بوده ایم و این موضوع نگرانی والدین را به همراه داشته است. پرخاشگری در ورزش هم بسیار دیده شده است. با این وجود، بسیاری از تحقیقات نشان داده اند که ورزش میتواند به عنوان عاملی به عنوان تعدیل کننده پرخاشگری خصوصا در جوانان به حساب آید. یک مسئولیت اخلاقی که بر دوش متخصصین علم ورزش و تمرین می باشد این است که بین پرخاشگری با نیت آسیب رساندن و رفتار جرئت مندانه تمایز قائل شوند. ما باید پرخاشگری ناشی از نیرومندی و ابراز وجود را معین کنیم و شرکت کنندگان را بر طبق آن راهنمایی کنیم. در واقع ارائه این دستور العمل ها موجب کنترل پرخاشگری در افراد می شود.

پرخاشگری، ورزش صبحگاهی، ناتوانی ذهنی