طیبه فلاحیان - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه لرستان، ایران
رضوان قنبری موحد - دانشیار گروه توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه لرستان، ایران
فاطمه رحیمی فیض آبادی - مدرس گروه اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه لرستان، ایران
مهدی رحیمیان - دانشیار گروه توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه لرستان، ایران

امروزه یکی از مهمترین مسائلی که طی دهه های اخیر در جهان نمود یافته و منابع آبی را با محدودیت مواجهه ساخته است تغییرات اقلیمی می باشد. نگرانی درباره ی تغییرات اقلیمی ابعاد جهانی به خود گرفته و تلاشهای بین المللی از دهه های گذشته برای حل این مسئله آغاز شده است . کاهش منابع آبی به ویژه آبهای زیرزمینی به واسطه ی تغییرات اقلیمی طی سالهای اخیر از یک طرف و نیاز روز افزون به آب از طرف دیگر باعث افزایش بهره برداری از منابع آب زیرزمینی شده است . بخش کشاورزی در جهان و ایران بزرگترین مصرف کننده منابع آب زیرزمینی می باشد که برای تامین آب مورد نیاز خود با برداشت های مکرر باعث پایین رفتن سطح سفرههای آب زیرزمینی شده است و همچنین منابع آبی در مناطق ساحلی نیز به دلیل استفاده بی رویه از سوی کشاورزان به شدت در حال کاهش است ، بنابراین می توان بیان کرد که بحران آب باعث تغییر در شیوه عملیات کشاورزی وبازده محصولات کشاورزی خواهد شد. پس یک برنامه مدیریت یکپارچه و پایدار منابع آب برای حفاظت از محیط زیست و معیشت ساحلی ضروری است که می توان به مدیریت توام عرضه و تقاضا اشاره کرد. این مدیریت از طریق تمرکز بر روی رویکردهایی که بر رفتار مصرف کنندگان (کشاورزان)ومدیریت از سوی دولت ، برای حل مشکل آب است .

تغییرات اقلیمی ، آبهای زیرزمینی ، کشاورزی ، مدیریت منابع آبی