علی بابائی احمدآباد - دانشجوی دکتری عمران و بهرهبرداری جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج
سیدعطااله حسینی - استاد گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران

در مناطق کوهستانی زمین لغزشها، خصوصا زمین لغزشهای کم عمق آسیبهای زیادی به زندگی انسان وارد می نماید . از اینرو پایداری شیب ها، جهت جلوگیری از آسیب های ناشی از رانش ها و هدر رفت خاک منطقه ، مدنظر قرار می گیرد. یکی از راههای جلوگیری از زمین لغزشهای کم عمق تثبیت دامنه ها و ترانشه ها با استفاده از پوشش گیاهی برای مدیریت حوضه های آبریز و کاهش رسوبات ناشی از آن می باشد. در تحقیقات صورت گرفته در جهان، محققین از دو روش برای بررسی آثار و نتایج تثبیت دامنه ها با پوشش گیاهی استفاده کردهاند که عبارتند از مدلهای آماری و فیزیکی . هر دو مدل دارای معایب و محاسن می باشد ولی نتایج بدست آمده از آنها تقربای بصورت یکسان بوده است . در مدلهای آماری دقت بالاتری وجود دارد ولی محققین با محدودیتهایی از جمله کمبود دادهها روبرو هستند. در مدلهای فیزیکی نیز دسترسی به منطقه ، طولانی بودن روند تحقیق و همچنین خطای انسانی و محاسباتی محدوبتهایی را بوجود آورده است . محققین در هر دو مورد به این نتیجه رسیدهاند که برای تثبیت دامنه ها پوشش گیاهی مخصوصا پوشش گیاهی و سیستم ریشه ای درختان تاثیر بسیار زیادی بر روی تثبیت دامنه ها و جلوگیری از زمین لغزشهای کم عمق داشته اند. در میان آنها سیستم ریشه ای درختان سوزنی برگ و دست کاشت بیش از سایر درختان به تثبیت شیب ها کمک کردهاند. صفاتی از ریشه که بر تثبیت خاک موثر هستند عبارتند از توزیع ، طول و قطر ریشه .

مدلهای آماری و فیزیکی ، دامنه ، تثبیت ، پوشش گیاهی ، ریشه .