محمد کاظمی کانی - دانشجوی ارشد روانشناسی بالینی ،دانشگاه ازاد ساری، مازندران ،ایران
سحر منتظری - دکترای روانشناسی عمومی،دانشگاه اصفهان،ایران
هانیه سعادتی - دانشجوی کارشناسی ازاد بابل، مازندران،ایران
امین مهدی پور - دانشجوی کارشناسی روانشناسی،گرجی اباد،مازندران،ایران

این پژوهش با هدف تعیی ن پیش بینی پذیری ابرازگری عاطفی بر اساس سلامت در خانواده در زوجین انجام گردید. پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی زوجین شهرستان بابل در سال ۱۴۰۲ تشکیل داده اند. با توجه به فرمول تاباخنیک و فیدل (۲۰۰۷) M۸ + ۵۰ N ≥ استفاده شد. در این مطالعه ۴ متغیر مستقل وجود دارد، اما برای اطمینان از حجم نمونه ، ۱۰۰ نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب می گردد. در این پژوهش از دو پرسشنامه ؛ پرسشنامه سلامت در خانواده هاوستات و همکاران (۱۹۸۵) و پرسشنامه ابرازگری عاطفی کینگ و امونز (۱۹۹۰) استفاده شد. روش آماری پژوهش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام بوده است . یافته ها نشان داد که بین سلامت در خانواده با ابرازگری عاطفی در زوجین رابطه مثبت معنی داری در سطح ۰۱/۰ وجود دارد. سلامت در خانواده توان پیش بینی معنادار ابرازگری عاطفی در زوجین را دارا بود. این پژوهش تاکیدی بر نقش سلامت در خانواده در میزان ابرازگری عاطفی زوجین دارد.

سلامت در خانواده، ابرازگری عاطفی