شادی مقدم - دانشجوی دکترای روان شناسی عمومی ، دانشگاه آزاد اسلامی، نائین، ایران
حسنا خوش اخلاق - استادیار گروه روان شناسی ، دانشگاه آزاد اسلامی،نائین ایران
حسن رضایی جمالوئی - استادیار گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد،ایران

پژوهش حاضر صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه همراه با دوره پیگیری یک ماهه انجام شد. جامعه آماری کلیه زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس دارای پرونده فعال در انجمن ام اس شهر اراک بودند که ۲۸ نفر به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آموزش اختصاصی سازی خاطرات(۱۴ نفر) و گروه گواه (۱۴ نفر) گمارش شدند. داده ها توسط آزمون حافظه سرگذشتی ،تفکر رویدادی آینده نگرو پرسشنامه حل مساله اجتماعی جمع آوری شد. افراد گروه آزمایش بصورت گروهی هفته ای یکبار بمدت ۸۰ دقیقه (طی ۶ جلسه ) تحت آموزش قرار گرفتند .گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد.در انتهای جلسه ششم ویک ماه بعد هر دو گروه از نظر متغیر های پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفتند.داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر ونرم افزار ۲۶SPSS- مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد آموزش اختصاصی سازی خاطرات بر حافظه سرگذشتی ، تفکر رویدادی آینده و حل مساله اجتماعی زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس اثر بخش است اما این اثر بخشی در دوره پیگیری معنا دار نبود. با توجه به نتایج ، استفاده از این روش درمانی جهت بهبودنارسائی های شناختی در افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس پیشنهاد می گردد.

اختصاصی سازی خاطرات، حافظه سرگذشتی ، تفکر رویدادی آینده نگر، حل مسئله اجتماعی ، مالتیپل اسکلروزیس