محمدرضا قربانی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشگاه ازاد تهران شمال، تهران، ایران .

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر خودکارآمدی زنان متقاضی طلاق انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر تهران در سال ۱۴۰۲ بوده است . نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۲۸ نفر در دو گروه آزمایشی و گواه (۱۴ نفر گروه آزمایش و ۱۴ نفر گروه گواه) قرار گرفت . برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی استفاده شده است . سپس گروه آزمایش تحت مداخله درمان شناختی رفتاری در هشت جلسه ۲ ساعته قرار گرفت ولی گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد در بین افراد شرکت کننده در گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ نمره خودکارآمدی در پس آزمون معنی دار بوده است . بنابراین درمان شناختی رفتاری بر خودکارآمدی زنان متقاضی طلاق تاثیر دارد.

درمان شناختی رفتاری ، خودکارآمدی زنان، متقاضی طلاق.