پریچهر مصباح - عضو کانون نویسندگان و خانه هنر

در رمان دل زمین بازهم کینه و نفرت و بازهم خشم طبیعت که تمامی ندارد، سوار بر اسب شیطان شده و می غرد و هر چیزی را جلوی پایش می بیند له می کند زلزله ای مهیب و نابود کننده که دختری کوچک را خداوند در دل زمین نگه می دارد و او را به زندگی باز می گرداند اما زندگی پر از رنج و اندوه، دختر دستانش رو به خدا و گله مند است با تمام وجودش می نالد ؛ بزن نی را که می سوزه دل من / می ریزه اشک و خون از دیده ی من/ همون وقتی که طالع می نوشتند / کجا بود طالع خفتیده ی من/ با تمام مسائل و مشکلاتی که داشت بازهم مقاومت چرا که عشق مادر به دختری که از نظرجامعه ترد شده بود رنگ محبت را در برمی گیرد و پیروز، که هنوزم مادرجایگاهش را دراین آشوبگاه حفظ کرده چرا که نام او مادر است.

پریچهر، نویسنده، شاعر، مولف، مصباح