محسن رمضانی آلاگوز - دانشجوی کارشناسی آموزش علوم اجتماعی، دانشگاه فرهنگیان، کرمانشاه، ایران.

آموزش و پرورش بستری است برای تربیت و پرورش نسل های بشری، خواه آن را به عنوان فرآیند بنگریم و یا به عنوان نهاد اجتماعی. مسلم است که نمی توان نظام آموزشی را جدای از جامعه در نظر گرفت و گویی ابزار جامعه برای تحقق اهداف آن است. این پژهش با هدف بررسی نقش آمورش و پرورش در جامعه تدوین گشته است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های کیفی است که داده های حاصل از آن با استفاده از منابع کتابخانه ای گردآوری گشت. نتایج برآمده از پژوهش نشان می دهد با آنکه هدف از تعلیم و تربیت آماده سازی افراد برای پیشبرد مقاصد جامعه است اما از نظر بسیاری از اندیشمندان رویکرد آن در رابطه با همه اقشار جامعه یکسان نیست. از منظری نظام آمورش و پرورش پایگاهی است برای موفقیت اقشار فرادست و بازتولید فرهنگ طبقاتی آن ها و در نگاهی دیگر، آموزش و پرورش به همبستگی اعضای جامعه کمک میکند. فارغ از آنکه به آموزش و پرورش با چه رویکردی بنگریم به نظر می رسد وجود آن برای جامعه امروز ضرورتی انکار ناپذیر است.

آموزش و پرورش، نهاد اجتماعی، رویکرد نظری، بازتولید طبقاتی