یک تفسیر فرویدی-لکانی از فرایند شکل گیری متافیزیک افلاطون
عنوان مقاله: یک تفسیر فرویدی-لکانی از فرایند شکل گیری متافیزیک افلاطون
شناسه ملی مقاله: JR_PHILO-17-44_018
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_PHILO-17-44_018
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی سنایی - دانشیار گروه ادیان و عرفان، دانشگاه سمنان، ایران.
خلاصه مقاله:
علی سنایی - دانشیار گروه ادیان و عرفان، دانشگاه سمنان، ایران.
در این مقاله به کارکرد تخیلی، نمادین و امر واقعی به عنوان مقولات اصلی اندیشه لکان پرداخته میشود که با بسط منطقی روانکاوی فروید حاصل شده است و نهایتا با استفاده از شبکه مفهومی فرویدی-لکانی، ریشههای شکلگیری متافیزیک افلاطون بررسی خواهد شد. نتیجه قهری فلسفه وحدتانگارانه پارمنیدس، سکوت و لازمه صیرورتانگاری هراکلیتوس، پرگویی است و چه بسا مرگ سقراط به واسطه بیاعتنایی اهل وحدت به مسائل اجتماعی و ژاژخایی بیاساس اهل کثرت باشد. طبق تفسیر فرویدی-لکانی قاعدتا فلسفه پارمنیدس به خاطر پرداختن به ایده، منطبق بر عملکرد نمادین و فلسفه هراکلیتوس به خاطر توجه به ادراکات حسی با کارکرد تخیلی روان همخوانی دارد ولی طبق تفسیر افلاطونی استغراق در وحدت در عین نمادین بودن فعالیتی ایستا است و توجه صرف به کثرت هم در عین تخیلی بودن به نوعی پویایی بیبنیان میانجامد. افلاطون از کلیت و ضرورت ایده برای مقید کردن فرانمود شیئی استفاده میکند و از این طریق خشونت نهفته در کارکرد تخیلی را با روحیه حقیقتجویی در بازی ایدهها یا دالها استعلا میبخشد.
کلمات کلیدی: فروید, لکان, افلاطون, کارکرد تخیلی روان, کارکرد نمادین روان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1929206/