مرتضی شهبازی نیا - . Associate Professor, Faculty of Law, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
سهیلا دیبافر - ۲-M.A. of Private Law, Faculty of Law, I.A.U. (Centeral Tehran Branch), Tehran, Iran

چکیده داوری تجاری بین­المللی یکی از شیوه­های حل و فصل اختلافات در معاملات اقتصادی است. صلاحیت آن با رضایت طرفین اختلاف ایجاد می­شود و داور بین­المللی  با انتصاب ازسوی طرفین اختیار می­یابد به موضوع دعوا رسیدگی و رای قابل شناسایی واجرایی را صادر کند. بدین جهت ضروری است که اولا موضوع دعوا برای داورمعلوم و معین باشد تا رسیدگی او میسر گردد و ثانیا با توجه به ابزارهای واقعی، قانع­کننده ومرتبط با موضوع دعوا به کشف حقایق نائل آید. در این راستا دو سوال مطرح می­شود: ۱) در صورت بروز ابهام و تردید در تشخیص موضوع دعوا، چگونه داورمی­تواند آن را تبیین و تثبیت کند؟ ۲) چنانچه وجود دلیلی درکشف حقیقت موثر باشد که نزد طرف دعوا یا شخص ثالث است، اما او از ارائه­ آن امتناع می ورزد، چگونه داورمی­تواند آن را تحصیل کند؟ از سوی دیگر، درقوانین داوری­ تجاری بین المللی اصل آزادی عمل داور دررسیدگی به موضوع دعوا پذیرفته شده است، اما حدود آن مشخص نیست. این مقاله درصدد است با توجه به اصول و قواعد دادرسی­های ملی و بین المللی، نقش داوربین­المللی را دردو مساله مزبورتبیین کند. نخست این که داور با اتکا به اصل آزادی عمل خود می­تواند با اتخاذ تدابیری درجهت تثبیت موضوع دعوا کوشش خود را به کار برد ودوم این که درجهت اثبات آن مستندات لازم را کشف کند، اما ممکن است با محدودیت هایی مواجه شود که ابتکارات عمل او را تضییق سازد.                           * نویسنده مسوول مقاله:                                                             Email: Shahbazinia@modares.ac.ir

Arbitral tribunal, Determination of dispute, Proof of dispute, Discovery of evidence, واژگان کلیدی: مرجع داوری, تثبیت موضوع دعوا, اثبات موضوع دعوا, کشف دلیل