امید علیزاده - آزمایشگاه محاسبات سریع، دانشکده مهندسی عمران، دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران
سهیل محمدی - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران

مدلسازی مسائل ترک و ناپیوستگی اهمیت بسزایی در صنایع مختلف دارد و از دیرباز مورد توجه بوده است. مدلسازی رفتار ترک در مقیاس های مختلف بویژه مقیاس های اتمی می تواند باعث شناخته شدن بهتر رفتار ریز ساختار ماده و پیش بینی رفتار آن در مقیاس های بزرگتر گردد. از سوی دیگر مدلسازی مبتنی بر مقیاس های اتمی بدلیل بیشتر بودن تعداد درجات آزادی نیاز به صرف هزینه محاسباتی بسیار زیادی در مقایسه با سایر روش ها دارد. مجموعه روش های چندمقیاسی همزمان برای حل این مشکلات بوجود آمده اند و به عنوان تکنیک های قابل پذیرش برای مدلسازی ناپیوستگی در دهه های اخیر مورد استقبال محققین قرار گرفته است. مطالعات نشان می دهد روش های چندمقیاسی همزمان توانسته اند کلیه رفتارهای ریز مقیاس در مقابل تحریک های مکانیکی را شبیه سازی نمایند و ضمن دستیابی به تطابق مناسبی با مدل های آزمایشگاهی، ارتباط پیوسته با مقیاس های بزرگتر را برقرار کنند. در مطالعه حاضر، روش های چندمقیاسی همزمان همگن سازی و دامنه مجزا که در طول چند دهه گذشته در مدلسازی مسائل ناپیوستگی مورد استفاده قرار گرفته اند بررسی شده اند. جهت ایجاد زمینه مناسب برای مقایسه روش های توسعه داده شده در طول چد دهه گذشته، مسئله گسترش ترک لبه بازطراحی و مدلسازی شده است و نتایج حاصل از شبیه سازی و دقت محاسباتی مهم ترین روش ها با یکدیگر مقایسه شده اند.

روش های چندمقیاسی همزمان, همگن سازی, روش های دامنه مجزا, ناپیوستگی