مریم احمدی - آموزش و پرورش

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزش مثبت مدرسه محور بر تحول اخلاقی و کنجکاوی معرفت شناختی در نوجوانانانجام شد. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس- آزمون و گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر پلدشت در سال ۱۴۰۱ به تعداد ۹۰۰ نفر بود. نمونه آماری در این پژوهش شامل۳۰ نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار جمعآوری اطلاعات شامل پرسشنامه های اخلاق نوجوان (پایایی= ۸۸ / ۰) و مقیاس کنجکاوی معرفت شناختی (پایایی=۰/۷۹) بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری در برنامه SPSS نسخه ۲۶ انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد کهبعد از برنامه آموزش مثبت مدرسه محور تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایش و کنترل در تحول اخلاقی (F=۹/۰۲, P=۰/۰۰۶)به میزان ۲۵ درصد و در کنجکاوی معرفت شناختی (F=۱۹/۴۴, P=۰/۰۰۰۱) به میزان ۹ / ۴۱ درصد وجود داشت. با توجه به یافتهها می توان مطرح ساخت که آموزش مثبت مدرسه محور مداخله اثربخشی برای بهبود تحول اخلاقی و کنجکاوی معرفت شناختی درنوجوانان است و می تواند برای هدف های کاربردی و بالینی مورد استفاده قرار گیرد.

آموزش مثبت مدرسه محور، تحول اخلاقی، کنجکاوی معرفت شناختی