فرحناز کاکاوند - دانشجوی دکتری تکثیر و پرورش آبزیان، گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
عاطفه ایری - دانشجوی دکتری بوم شناسی آبزیان، گروه تولید و بهره برداری آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
مریم رضایی شادگان - دانشجوی دکتری تکثیر و پرورش آبزیان، گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
مسعود بیگدلی - کارشناس ارشد شیلات، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی امام حسن مجتبی(ع)، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء (ص) بهبهان، بهبهان، ایران
دانیال حیدرزاده بزرگر - کارشناس ارشد شیلات، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی امام حسن مجتبی(ع)، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء (ص) بهبهان، بهبهان، ایران
وحید زمانی - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
محسن برخوردار - استادیار پژوهشی گروه علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، مشهد، ایران
پریا هوشمند - دانشجوی دکتری صید و بهره برداری آبزیان، گروه تولید و بهره برداری آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
اسماعیل زارع مهرآبادی - کارشناس ارشد بوم شناسی دریا، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، کرج، ایران
علی اکبر هدایتی - استاد گروه تولید و بهره برداری آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران

هدف از انجام این مطالعه، تعیین تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک قارچ صدفی (Pleurotus ostreatus) بر شاخص های خونی ماهی تیلاپیای نیل مواجهه شده با نیترات نقره بود. به همین منظور، ۱۲۰ قطعه بچه ماهی تیلاپیا به مدت ۴۲ روز در ۴ تیمار با جیره های حاوی ۰ (تیمار ۱، شاهد)، ۰۵/۰ (تیمار ۲)، ۱/۰ (تیمار ۳) و ۲/۰ (تیمار ۴) درصد پربیوتیک قارچ صدفی تغذیه شدند. سپس به هرکدام از گروه ها ppm۵/۰ نیترات نقره به مدت ۱۶ روز اضافه شد. شاخص های خونی ماهیان در تیمارهای مختلف قبل و بعد از قرارگیری در معرض نیترات نقره ارزیابی شد. پربیوتیک به تنهایی اثر معنی داری بر RBC، MCV، هماتوکریت و هموگلوبین نداشت (۰۵/۰P<)، ولی تیمارهای تغذیه شده با پربیوتیک و مواجهه با سم نیترات نقره افزایش شاخص های WBC، MCHC (در تیمارهای ۱/۰ و ۲/۰)و MCH را نسبت به گروه شاهد نشان دادند. طبق نتایج به دست آمده، پربیوتیک در روش خوراکی، ایمنی غیراختصاصی را در ماهی تیلاپیا تحریک کرد و استفاده از پربیوتیک قارچ اثرات تخریبی ناشی از سم نیترات نقره را بر شاخص های خونی کاهش داد. در مجموع، سطوح ۱/۰ و ۲/۰ درصد پربیوتیک قارچ صدفی در تیمارهایی که در معرض ppm۵/۰ سم نیترات نقره بودند، توانست سبب بهبود وضعیت شاخص­های خونی ماهی تیلاپیا شود.

: پربیوتیک, نیترات نقره, ماهی تیلاپیا, شاخص های خونی