اثرات ضدباکتریایی پلی پپتید EC-hepcidin۱ در مهار باکتری Streptococcus iniae در کشت های سلولی اولیه قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
عنوان مقاله: اثرات ضدباکتریایی پلی پپتید EC-hepcidin۱ در مهار باکتری Streptococcus iniae در کشت های سلولی اولیه قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
شناسه ملی مقاله: JR_JAPB-7-4_005
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JAPB-7-4_005
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهره قدسی - دانشجوی دکتری شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
محمدرضا کلباسی - استاد گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
اشرف محبتی مبارز - استاد گروه میکروبشناسی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
پروانه فرزانه - استادیار مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
زهره قدسی - دانشجوی دکتری شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
محمدرضا کلباسی - استاد گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
اشرف محبتی مبارز - استاد گروه میکروبشناسی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
پروانه فرزانه - استادیار مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران، تهران، ایران
استرپتوکوکوزیس یکی از مخربترین بیماریها در آبزیپروری جهانی است و تاکنون تلاشهای زیادی در راستای مهار این باکتری صورت پذیرفته است. در این پژوهش توانایی پلیپپتید ضدمیکروبی مصنوعی هپسیدین (EC-hepcidin۱) در مهار باکتری Streptococcus iniae ( عامل بیماری استرپتوکوکوزیس در آبزیان) در کشت سلولی اولیه ماهی قزلآلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا با دیسسک دیفوژیون اثرات ضدباکتریایی این پلی پپتید مورد بررسی قرار گرفت. حداقل غلظت ممانعت از رشد و حداقل غلظت کشندگی EC-hepcidin۱ در برابر S. iniae اندازهگیری شد. سپس کشت سلولی اولیه از باله ماهی تولید و محدوده سمیت این پلیپپتید برای سلولها مشخص شد. کشتهای سلولی اولیه ماهی با باکتری آلوده شد و در شرایط آزمایشگاهی فعالیت ضدباکتریایی پلیپپتید و میزان زنده مانی سلولها درکشت سلولی، مورد سنجش قرار گرفت. نتایج به دست آمده از این مطالعه، حداقل غلظت ممانعت از رشد و حداقل غلظت کشندگی پپتید به ترتیب بیش از ۷۵ و کمتر از ۱۵۰ میکروگرم در میلی لیتر محاسبه شد. میزان سمیت پلیپپتید هپسیدین پس از ۴۸ ساعت و در محدوده ۲۵ تا ۴۰۰ میکروگرم در لیتر سمیت کمی را نشان داد و سلولها ۶۰ تا ۸۰ درصد زنده مانی داشتند. میزان زنده مانی سلولها بعد از تلقیح باکتری با تراکم ۱۰:MOI در سلولهای ماهی قزل آلای رنگین کمان ۵۵ درصد بود که بعد از تلقیح باکتری با تراکم ۱۰:MOI به همراه ۱۵۰ میکروگرم در میلیلیتر پلیپپتید، میزان زنده مانی سلولها به ۹۰ درصد افزایش یافت. در مجموع، پلی پپتید EC-hepcidin۱ اثرات ضدباکتریایی مناسبی علیه S. iniae در شرایط آزمایشگاهی داشت و در عین حال به دلیل سمیت کم در سلولهای ماهی، قادر است میزان زنده مانی سلولهای آلوده شده با این باکتری را افزایش داد. در جمع بندی پپتید EC-hepcidin۱ اثرات ضد باکتریایی بر این باکتری داشته و سمیت کمی نسبت به سلول های ماهی دارد، لذا ادامه تحقیقات به صورت بالینی بر روی مراحل لاروی و مولدین این ماهی قابل پیشنهاد می باشد .
کلمات کلیدی: سلول اولیه ماهی قزل آلای رنگین کمان, پلی پپتید, ضدباکتریایی, EC-hepcidin۱, Streptococcus iniae
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1932201/