علی یوسفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
سعیده کتابی - استادیار گروه مدیریت دانشگاه اصفهان

جهان در این زمان شاهد چنان سرعت عظیمی از تولد فناوری های جدید و تولید علم در هر شاخه آن است که دیگر هرگز نمی توان امیدی برای رقابت در این عرصه داشت . در راه پیشرفت، تحقیق و توسعه ) ) R&D کاراترین ابزار در دست مدیران می باشد . از آنجا که در این ماراتن جائی برای اشتباه وجود ندارد ، انتخاب بهینه گزینه های تحقیق و توسعه اجتناب ناپذیر به نظر می رسد . تصمیم گیری درباره پورتفوی R&D مشکل است ، چراکه طولانی بودن زمان انجام R&D و پویائی بازار و فناوری ، به بی فایدگی و غیرقابل اتکا بودن داده های جمع آوری شده برای مدیریت پورتفوی منجر می شود . تئوری مجموعه های فازی برای مدلسازی اطلاعات غیرقطعی و انعطاف پذیر پروژه و نیز یک مدل گزینه های مرکب فازی برای ارزیابی ارزش هر پروژه R&D به کار برده می شوند . مساله انتخاب پورتفوی R&D به صورت یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح صفر و یک فازی فرموله می شود که می تواند برای تعیین پورتفوی بهینه، هر دو نوع پارامتر غیر قطعی و انعطاف پذیر را شامل شود . یک مدل تبدیل جدید بر مبنای تئوری احتمال کیفی بیان می شود ، که بر مبنای آن، مدل انتخاب پورتفوی فازی به یک مدل ریاضی قطعی از دیدگاهی ریسک گریز تبدیل می گردد . مدل تبدیل شده می تواند توسط یک تکنیک بهینه سازی حل شود . مثالی از صنعت خودروسازی برای نشان دادن مدل پیشنهادی ببان می گردد .

انتخاب پورتفوی ، مدیریت پروژه ، مجموعه های فازی ، برنامه ریزی عدد صحیح فازی ، بهینه سازی