ساره پیمان - استادیارگروه روان شناسی، واحد شهرقدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

هدف: پژوهش حاضر به منظور تعیین تاثیر اثربخشی آموزش معنادرمانی گروهی بر امید به زندگی در بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ انجام گرفت. روش: این به پژوهش به روش نیمه آزمایشی و به صورت پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل و آزمایش انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده  به مراکز تشخیص درمان سرطان شهر تهران در سال ۱۴۰۲ بود. نمونه مورد مطالعه شامل۳۰ نفر از بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ بودند که از طریق نمونه گیری در دسترس با گمارش تصادفی در گروه­های آزمایش و کنترل  ۱۵ نفره جایگزین شدند. هر دو گروه کنترل و آزمایش در دو مرحله پیش از مداخله و پس از مداخله به پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر و همکاران (۱۹۹۱) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس در نرم افزار ۲۲spss  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ها: نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که معنادرمانی گروهی بر امید به زندگی در بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ شهر تهران تاثیر معنی داری داشته است (۰۵/۰P<).   نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت معنادرمانی گروهی باعث افزایش امید به زندگی در بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ می­شود؛ بنابراین معنادرمانی گروهی می­تواند راه­گشای تحقیقات بعدی در حوزه مداخلات مربوط به بیماران سرطانی باشد.

امید به زندگی, سرطان, معنادرمانی گروهی