محمدرضا داراب پور - پژوهشگر

مهندسان دارای پروانه اشتغال به واسطه عضویت در سازمان نظام مهندسی، مجموعه ای از مسئولیت ها را به دوش می کشند. تخطی از هر یک از تکالیف و وظایف خاص صنفی جدای از آنکه دارای وصف حقوقی و کیفری باشد یا نه، می تواند با مجازات های خاص صنفی روبرو باشد. اصل بر آن است که آرای صادر شده توسط شوراهای انتظامی بدوی (استان) در مرجعی بالاتر قابلیت رسیدگی مجدد را دارا باشد. از طرفی در برخی موارد مرجع انتظامی/اداری محق است، تحت شرایطی خاص به امری که قبلا رسیدگی کرده است مجددا رسیدگی نماید. پر واضح است که رسیدگی مجدد، از نظر شکلی تابع تشریفات خاصی باشد. در گذشته بزرگان صنف مهندسی مستقلا آیین رسیدگی های خاصی برای خود تدوین نموده بودند و در مواردی که با خلاء قانونی، به ویژه در رسیدگی های شکلی مواجه می شدند، به آیین دادرسی های دیگر (از جمله آیین دادرسی کیفری و مدنی)، عرف و رویه پیشین متمسک می شدند. لیکن پس از آبان سال ۱۴۰۰ با ابلاغ «آیین رسیدگی شوراهای انتظامی نظام مهندسی ساختمان» توسط وزارت راه و شهرسازی شوراهای انتظامی تابع آیین دادرسی خاصی شدند، که اگر چه رویه های پیشین را دست خوش تغییرات زیادی نکرد، ولی آنچه در گذشته حاکم بود را با تغییراتی محدود، تثبیت نمود. آین آیین نامه، طرق اعتراض به آراء را به صورت شفافتری مد نظر قرار داد. این مقاله بر آن است تا شیوه های سه گانه اعتراض به آرای شوراهای انتظامی مشتمل بر واخواهی، تجدیدنظرخواهی و اعاده دادرسی را بر اساس این آیین نامه یاد شده و قانون نظام مهندسی و آیین نامه اجرای آن، تشریح و بررسی نماید.

تخلفات انتظامی،تجدیدنظر خواهی،واخواهی،اعاده دادرسی،شورای انتظامی