بررسی میزان خوشخوراکی گیاهان مرتعی بر اساس شاخص رجحان در منطقه سیریک استان هرمزگان
عنوان مقاله: بررسی میزان خوشخوراکی گیاهان مرتعی بر اساس شاخص رجحان در منطقه سیریک استان هرمزگان
شناسه ملی مقاله: JR_DEEJ-11-34_005
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_DEEJ-11-34_005
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
عبدالحمید حاجبی - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان
محمدامین سلطانی پور - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان
خلاصه مقاله:
عبدالحمید حاجبی - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان
محمدامین سلطانی پور - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان
یکی از فاکتورهای مهم در تعیین ظرفیت چرایی مراتع، تعیین ارزش رجحانی گیاهان مرتعی با توجه به نوع دام استفاده کننده از مرتع و تغییرات آن در طول فصل چرا می باشد. در این تحقیق، میزان خوشخوراکی گونه های مرتعی در مرتع سیریک در استان هرمزگان در ماه های فصل چرا (دی تا اردیبهشت) و سال های مختلف (۱۳۸۶۱۳۸۹) بررسی شد. برای تعیین میزان خوشخوراکی از روش درصد بهره برداری گونه های گیاهی و تعیین شاخص رجحان استفاده شد. نتایج در قالب طرح آماری اسپیلیت پلات در زمان و طرح پایه بلوک کامل تصادفی در نرم افزار SAS تجزیه و تحلیل گردید و میانگین آماری صفت مورد بررسی با آزمونLSD مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که سال های مورد بررسی فاقد اختلاف معنی دار هستند ولی بین ماه ها و گونه ها تفاوت معنی داری وجود دارد. گونه Cenchrus pennisetoformis با ۵۱۶/۱، بیشترین شاخص رجحان را نشان داد و بعد از آن گونه Cyperus conglumeratus با ۳۳۸/۱ بود که از نظر آماری تفاوت معنی داری با هم نداشتند. گونه Cenchrus pennisetoformis جزء گونه های نسبتا خوشخوراک (رجحان نسبی)، گونه های Cyperus conglumeratus ، Sphaerocoma aucheri، Molhtkiopsis ciliata، Panicum turgidum جزء گونه های با خوشخوراکی متوسط (رجحان متوسط) و گونه Heliotropium bacciferum جزء گونه های تقریبا غیرخوش خوراک (اجتناب نسبی) طبقه بندی می شوند.
کلمات کلیدی: شاخص رجحان, خوش خوراکی, مرتع سیریک و استان هرمزگان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1934537/