فاطمه احمدی - دانشکده علوم پایه،دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی،تهران،ایران
طوبی صفری همت آبادی - آموزش فیزیک،دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی،تهران،ایران
اشرف السادات شکر باغانی - موسسه پژوهشی برنامه ریزی آموزشی و نوآوری های درسی،تهران،ایران
رسول کردنوقابی - دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه بوعلیسینا همدان،همدان،ایران

به منظور بهبود فرآیند یادگیری و تثبیت آموخته­ها، توجه به تفاوت­های فردی فراگیران الزامی است. نظام آموزش فردی (PSI) یکی از روش­های آموزشی است که به روشنی تفاوت­های فردی یاد گیرنده را لحاظ می­نماید. در این پژوهش کیفیت یادگیری فیزیک را با نظام آموزش فردی و نظام آموزش سنتی مورد مقایسه قراردادیم. بدین منظور،  طرح درس مبتنی بر PSI برای مبحث  انتخابی از کتاب درسی فیزیک پایه دوم متوسطه طراحی شد. برای نمونه آماری  این پژوهش، دو کلاس به شیوه تصادفی ساده  از کلاس­های دوم متوسطه دخترانه انتخاب شد. درکلاس اول روش PSI و در کلاس دیگر روش آموزش سنتی  به اجرا در آمد. این پژوهش از نظر نحوه گردآوری داده­ها و روش کار در رده تحقیقات نیمه آزمایشی است. نتایج نشان می­دهد، روش  PSI به مراتب بهتر از روش آموزش سنتی است.

آموزش فردی (PSI), آموزش سنتی, یادگیری فیزیک