زهرا جعفری - گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
سیدحمید متین خواه - گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان

در تحقیق حاضر، توانایی مخازن سفالی در روش آبیاری زیرسطحی به منظور استفاده از آب های نامتعارف مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، مخازن سفالی به ابعاد ۷/۴ لیتر ساخته و محلول هایی با غلظت های مختلف شوری، ۴، ۸ و ۳۲ دسی زیمنس/متر و غلظت های مختلف نیترات و فسفات، به ترتیب ۵، ۵۰ و ۱۰۰ و ۵، ۳۰ و ۶۰ میلی گرم/لیتر تهیه شدند. سیستم آزمایشی به صورت کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. مقدار نیترات و فسفات خروجی به روش اسپکتروفتومتری جذب فرابنفش و هدایت الکتریکی خروجی با استفاده از هدایت الکتریکی سنج اندازه گیری شد. درصد تخلیه آب متعارف، آب با غلظت های مختلف سدیم کلرید، نیترات و فسفات در طول زمان اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اختلاف غلظت نیترات و فسفات آب خروجی قبل و بعد از آبیاری معادل ۱/۱، ۸/۰ و ۲ میلی گرم/ لیتر و ۱، ۸/۰ و ۱/۱ میلی گرم/ لیتر به ترتیب در غلظت های ۵، ۱۰ و ۵۰ میلی گرم/ لیتر بود. همچنین، اختلاف غلظت سدیم کلرید آب خروجی قبل و بعد از آبیاری در غلظت های ۴، ۸ و ۳۲ دسی زیمنس/متر به ترتیب برابر ۷/۰، ۷/۰ و ۴/۱ دسی زیمنس/متر بود که از نظر آماری این اختلاف معنی دار نبود (P>۰.۰۵). درصد تخلیه مخزن شاهد نسبت به مخازن دارای آب شور و نیترات و فسفات بیشتر بود.

آبدهی, آب های نامتعارف, فسفات و نیترات, آلودگی آب, مخازن سفالی, مناطق خشک