فاطمه نعمتی - Nursing Office, Naft Hospital, Mahshar
امیر طباطبایی - Department of Nursing, Quchan Branch, Islamic Azad University
زهرا صالحی - School of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences
اسماعیل محمدنژاد - Department of Medical-Surgical Nursing and Basic Sciences, Research center for Antibiotic Stewardship and Antimicrobial Resistance, School of Nursing & Midwifery, Tehran University of Medical Sciences

خلاصه هدف. هدف این مقاله، مرور مطالعاتی است که به بررسی تاثیر آموزش احیای قلبی ریوی مغزی (CPCR) بر دانش و عملکرد پرستاران پرداخته­­ اند. زمینه. آموزش احیای قلبی­­ ریوی پایه می­تواند منجر­ به افزایش میزان بقا و کاهش آسیب­های مغزی شود. روش کار. جستجوی مقالات در پایگاه­­های داده­­ای شاملScience Direct ،PubMed ،Cochrane ،Medline ،SID ،Scopus ، CINAHL،OVID، Iran Doc   وMagiran  با جستجوی کلیدواژه­­­های پرستار، احیای قلبی-ریوی، آموزش و معادل­­های انگلیسی آنها انجام شد. مقالات تحقیقی به زبان فارسی و انگلیسی که بین سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۲ بر موضوع تاثیر آموزش بر احیای قلبی ریوی در پرستاران تمرکز داشتند، برای بررسی انتخاب شدند. در مجموع، ۴۶ مقاله در جستجوی ابتدایی یافت شد که با بررسی عنوان و چکیده و در برخی موارد، پس از مطالعه متن کامل مقالات، ۹ مقاله که از نظر موضوع با هدف پژوهشی این مطالعه همخوانی داشتند انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. یافته­­ها. آموزش احیای قلبی­ریوی به دو صورت حضوری و  مجازی می­تواند بر دانش و عملکرد پرستاران موثر باشد و در تمامی مطالعات مورد بررسی، بین نمرات قبل و بعد از آموزش ارتباط معنی­داری وجود داشته است. اجرای این آموزش­ها باید برای پرستاران به طور پیوسته، هر شش ماه یک بار تکرار شود.. نتیجه‎گیری. آموزش اصولی می­تواند منجر به افزایش آگاهی پرستاران در زمینه احیای قلبی­ریوی پایه و پیشرفته شود. بر این اساس، برگزاری کارگاه­ها و دوره­های آموزشی منظم به صورت نظری و عملی توصیه می­شود.

Cardiopulmonary Resuscitation, Knowledge, Performance, Nurses, احیای قلبی ریوی, دانش, عملکرد, پرستار