محمدجواد عالم زاده انصاری - Department of Cardiology, Rajaie Cardiovascular Medical and Research Center, Iran University of Medical Sciences
فیدان شبانی - Rajaie Cardiovascular Medical and Research Center, Iran University of Medical Sciences
محمود شیخ فتح الهی - Rajaie Cardiovascular Medical and Research Center, Iran University of Medical Sciences
مریم رضائی - Rajaie Cardiovascular Medical and Research Center, Iran University of Medical Sciences

خلاصه هدف. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش به روش بازخوردمحور و گروهی بر خودکارآمدی افراد مبتلا به انفارکتوس میوکارد انجام شد. زمینه. بیماری های قلبی ­عروقی یکی از علل اصلی مرگ در سراسر جهان و در کشور ایران محسوب می­شوند. آموزش موثر بیماران مستلزم به کارگیری روش های آموزشی است که تاثیر آن­ها مشخص شده باشد. روش کار. پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی بود که در مرکز آموزشی تحقیقاتی درمانی قلب­وعروق شهید رجایی تهران در سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ انجام شد. نمونه گیری به روش مستمر تا تکمیل نمونه­ ها (۱۰۵ نفر) انجام شد. بیماران بر اساس تصادفی سازی به شیوه بلوک های تصادفی با سایز ۶ به سه گروه ۳۵ نفره شامل گروه آموزش بازخوردمحور، آموزش گروهی و گروه کنترل تقسیم شدند. آموزش در طی دو جلسه یک ساعته در دو روز متوالی انجام شد. نمونه­ های گروه کنترل آموزش های روتین بخش را دریافت کردند. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه خودکارآمدی قلبی سالیوان قبل از آموزش، توسط بیماران، و دو هفته پس از پایان آموزش، به صورت تلفنی توسط پژوهش گر گردآوری شد. داده های مربوط به ۹۳ بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی در نرم افزارSPSS  نسخه ۲۴ تحلیل شدند. یافته ها. هر سه گروه از نظر ویژگی های دموگرافیک و سابقه بیماری همگن بودند. قبل از آموزش، میانگین و انحراف معیار نمره خودکارآمدی در گروه آموزشی بازخوردمحور، ۸/۰۳ با انحراف معیار ۱/۸۴، در گروه آموزش گروهی، ۷/۵۸ با انحراف معیار ۲/۱۶، و در گروه کنترل، ۶/۹۰ با انحراف معیار ۱/۴۰ بود. آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که قبل از مداخله، میانگین نمره خودکارآمدی در گروه های مورد بررسی تفاوت آماری معنی داری نداشته است، اما دو هفته بعد از پایان آموزش، میانگین نمره خودکارآمدی در گروه آموزشی بازخوردمحور (۵۱/۰۶ با انحراف معیار ۷/۸۵) به طور معنی داری نسبت به گروه آموزش گروهی (۴۵/۷۷ با انحراف معیار ۸/۳۹) و گروه کنترل (۲۳/۱۶ با انحراف معیار ۹/۱۳) بیشتر بود (۰/۰۰۰۱≥P). همچنین، میانگین نمره خودکارآمدی در گروه آموزش گروهی به طور معنی داری بیشتر از میانگین نمره خودکارآمدی در گروه کنترل بود (۰/۰۰۰۱≥P).  نتیجه گیری. آموزش بازخوردمحور و همچنین، آموزش به روش گروه باعث افزایش خودکارآمدی در افراد مبتلا به انفارکتوس میوکارد می شود. با توجه به نقش پرستاران در آموزش به بیمار، می توان از این شیوه­ های آموزشی استفاده نمود.

Teach Back training, Group training, Self-efficacy, Myocardial infarction, آموزش بازخوردمحور, آموزش گروهی, خودکارآمدی, انفارکتوس میوکارد