علی فتحی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک – ساخت و تولید ، دانشگاه تبریز، دانشکده مهندسی مکانیک
مهران محبوب خواه - استاد گروه مهندسی ساخت و تولید، دانشگاه تبریز، دانشکده مهندسی مکانیک
فرهاد خبازی - دانشجوی دکتری مهندسی ساخت و تولید ، دانشگاه تبریز، دانشکده مهندسی مکانیک

فرایند ساخت افزایشی که با نام پرینتر ۳ بعدی نیز شناخته می شود انقلابی در صنعت ساخت و تولید قطعات بوجود آورده است . این روش شامل تولید یک جسم سه بعدی از یک مدل دیجیتال، به صورت لایه به لایه است . در این روش بیشترین مواد استفاده شده مواد ترموپلاستیک است . یکی از نیازهای اخیر در این صنعت ، تولید قطعات بدون نیاز به تکیه گاه است . این روش علاوه بر کاهش زمان تولید و کاهش مواد مصرفی ، امکان تولید طرحها و ایدههای پیچیده را نیز دارد. تولید قطعه بدون نیاز به مواد تکیه گاهی به سیستم های سخت افزاری و نرم افزاری مناسب نیاز دارد. این فناوری به صورت شدید در صنایع هوافضا، اتومبیل سازی و صنعت پزشکی مورد نیاز است . باتوجه به نیاز شدید صنعت به این فناوری این موضوع یکی از مهم ترین موضوعات موجود حال حاضر در صنعت ساخت افزایشی است .

ساخت افزایشی ، پرینت بدون تکیه گاه، رپیتایر.