زهرا نقش - استاد یار روانشناسی تربیتی/دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران
مهدی برزگر بفرویی - روانشناسی تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان
محمد شفیعی - دانشگاه لرستان
یاسر حیدری - روانشناسی تربیت، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی ، دانشگاه تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش خود دلسوزی شناختی بر بهزیستی ذهنی و کفایت اجتماعی دانش آموزان مبتلا به افسردگی بود. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر افسرده مراجعه کننده به هسته مشاوره آموزش و پرورش شهر پلدختر در سال۱۳۹۹ -۱۳۹۸ تشکیل می دادند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر از آن ها (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه گواه) پس از تشخیص اختلال افسردگی و سپس مصاحبه بالینی، به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، پرسشنامه های افسردگی بک- ویرایش دوم، بهزیستی ذهنی تانت و همکاران و کفایت اجتماعی فلنر و همکاران بود. گروه آزمایش طی ۸ جلسه یک ساعته، هفته ای یک جلسه تحت آموزش خوددلسوزی شناختی قرار گرفت. بعد از اتمام جلسات آموزشی، از هر دو گروه آزمایش و کنترل پس آزمون و مجددا دو ماه بعد، از هر دو دو گروه پیگیری به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند. در گروه آزمایش افزایش معنی داری در بهزیستی ذهنی و کفایت اجتماعی بعد از دریافت آموزش مشاهده شد، این نتایج در مرحله پیگیری نیز حفظ شد. باتوجه به نتایج حاصله، آموزش خوددلسوزی شناختی برای افزایش میزان بهزیستی ذهنی و کفایت اجتماعی در دانش آموزان مبتلا به اختلال افسردگی توصیه می شود.

خوددلسوزی شناختی, بهزیستی ذهنی, کفایت اجتماعی, افسردگی