رضا صحرائی - کارشناسی ارشد،رشته تاریخ،دانشگاه پیام نور،
زینب کرم پور - کارشناسی ارشد،رشته جامعه شناسی،دانشگاه غیرانتفاعی
زهرا قربانی - کارشناسی ارشد،رشته علوم اجتماعی، دانشگاه فرهنگیان باهنر همدان
نجمه افشاری - کارشناسی ارشد تربیت بدنی، گرایش مدیریت اوقات فراغت و ورزش های تفریحی، دانشگاه تهران واحد جنوب

ساختار جدید جوامع منجر به تقسیم کار در سطح گسترده شده است. در جوامع پیشین وظیفه ی تعلیم وتربیت به عهده ی والدین بود، اما امروزه با پیشرفت جوامع و پیچیده شدن فرهنگ ها و تخصصی شدن وظایف این امر خطیر تا حد زیادی به مدارس سپرده شده است. در گذشته آموزش به صورت محدود و صرفا در راستای حفظ ارزش ها و سنت ها بوده است. امروزه نظام آموزشی به صورت اختصاصی مسئولیت تعلیم و تربیت را به عهده دارد،امروزه یکی از مهم ترین دغدغه های والدین و معلمان اشتیاق دانش آموزان به تحصیل و یادگیری می باشد. غالب والدین و معلمان با دانش آموزانی مواجه می شوند که اشتیاق چندانی به تحصیل و یادگیری ندارند. والدین با حضور در مدرسه عنوان می دارند که فرزندانشان در منزل علاقه ای به مطالعه ی دروس و کتاب های درسی از خود نشان نمی دهند و معلمان نیز از این مساله که دانش آموزان در کلاس به تدریس معلم و یادگیری، رغبتی از خود نشان نمی دهند، شکایت کرده و آن را عاملی در جهت تخریب جو (فضای کلاس) می دانند. در حالی که به نظر می رسد این رابطه معکوس باشد. زیرا چنین به نظر می رسد که فضای کلاس و محیط آموزشی و رابطه ی بین معلم و دانش آموز بر روی اشتیاق تحصیلی دانش آموزان و شوق آن ها به یادگیری تاثیرگذار باشد.

مدرسه، معلم، خانواده، دانش آموزان، اشتیاق تحصیلی.