زهرا توحیدیان - کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه کاشان.
یعقوب طبسی درمیان - کارشناسی علوم اجتماعی، گرایش برنامه ریزی.
حبیب کیخا - دکتری روانشناسی، دانشگاه فرهنگیان.
معصومه بیگدلی - کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش، دانشگاه پیام نور همدان

در این عصر شعار اصلی خلاقیت و نوآوری است. اگر مدارس و مدیران آن ها بخواهند به حیات خود ادامه دهند و در بلند مدت کامیاب باشند و به طور مستمر خود را با وضعیت های جدید تطبیق دهند باید نوآور باشند. خلاقیت قابلیتی است که نیازمند پرورش و تقویت است تا به سرحد مطلوبی از شکوفایی برسد. به بیانی دیگر خلاقیت برآیند فرآیندهای ذهنی و شخصی فرد بوده و به تولیدات و آثاری منجر می شود. که نو و بدیع بوده ، خاصیتی متکامل داشته و با واقعیت ها منطبق بوده ودر غایت به سود جامعه و فرد خواهد بود. پرورش خلاقیت باید از همان سال های نخست کودکی آغاز شود تا تدریجا شکل گیرد که خود زمینه ساز و پرورش دهنده ی رفتارها طرز برخوردهای کودک در سال های بلوغ با مسائل شخصی و اجتماعی و پویا بودن ذهن او خواهد بود. از این رو توجه به پرورش خلاقیت در دانش آموزان که در مرحله ی اوج و گیرایی بالایی برای خلاقیت هستند از نکاتی است که می توان آن را بررسی نمود.

مدرسه، نظام آموزشی، دبیران، خلاقیت، نوآوری.