میترا پیری گلین بلاغی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی.
عثمان عزیزی راد - کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان امام خمینی (ره) سلماس.
افسانه نجفی چشمه گچی - کارشناسی ارشد تربیت بدنی، گرایش رفتار حرکتی، دانشگاه پیام نور تهران جنوب.
اسماء محمدی - کارشناسی معارف اسلامی، دانشگاه تربیت معلم

اساسی ترین عامل برای ایجاد موقعیت مطلوب در تحقق هدف های آموزشی، معلم است. اوست که می تواند حتی نقص کتاب های درسی و کمبود امکانات آموزشی را جبران کند یا برعکس، بهترین موقعیت و موضوع تدریس را با عدم توانایی در ایجاد ارتباط عاطفی مطلوب به محیطی غیرفعال و غیرجذاب تبدیل کند. در فرایند تدریس، تنها تجارب و دیدگاه های علمی معلم نیست که موثر واقع می شود، بلکه کل شخصیت اوست که در ایجاد شرایط یادگیری و تغییر و تحول شاگرد تاثیر می گذارد. دیدگاه معلم و فلسفه ای که به آن اعتقاد دارد، در چگونگی کار او تاثیر شدیدی می گذارد، به طوری که او را از حالت شخصی که فقط در تدریس مهارت دارد خارج می کند و به صورت انسان اندیشمندی در می آورد که مسئولیت بزرگ تربیت انسان ها بر عهده اوست. تدریس امر ساده ای نیست. معلم در تدریس با متغیرهای متفاوتی سر و کار دارد. اوسعی می کند با دستکاری و کنترل متغیرهای مختلف، وضعیتی به وجود آورد که یادگیری حاصل شود. شناخت و کنترل همه عوامل و متغیرهای دخیل کار آسانی نیست و شاید بتوان گفت غیرممکن است. بدون شک، در ایجاد محیط یادگیری عواملی همچون ویژگی های معلم و شاگرد، ساخت نظام آموزشی، محتوای آموزشی و ده ها متغیر دیگر می تواند موثر باشد.

معلم، تدریس، شخصیت، توانایی علمی.