حسین افلاکی فرد - گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان تهران، ایران
سارا قائدی - دانشجوی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه فرهنگیان شیراز

تشویق و تنبیه یکی از ابزارهای مهم آموزش است که تاثیر زیادی بر روابط بین افراد، اصلاح رفتار و انگیزش دارد. این ابزار مانند همه روش ها و فنون آموزشی از حساسیت خاصی برخوردار است که استفاده از آن به جای اثرات مثبت و سازنده و استفاده نادرست از آن باعث بروز رفتارهای منفی و مخربی مانند افسردگی، شکست، بی تفاوتی، درگیری و گاه پرخاشگری در بین معلمان و دانش آموزان می شود. اما باید راهی برای همه افراد به ویژه معلمان اندیشیده شود تا با استفاده از روش های صحیح تشویق، روش صحیح تنبیه و نیز آگاهی از تاثیر تشویق و تنبیه در یادگیری، در جهت القای یادگیری موثر گام بردارند. روش هایی مانند کم توجهی باید جایگزین تنبیه های بدنی شود زیرا تنبیه های بدنی آثار زیانباری برای فرد دارد در حالی که آثار این تشویق ها و تنبیه ها بر یادگیری نیز تاثیر می گذارد و می تواند مسیر یادگیری را تغییر دهد.. در این پژوهش به بررسی جایگاه تنبیه و تشویق و تاثیر آن در تربیت دانش آموزان پرداخته شد. برای جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای استفاده شده و با بررسی کتب ومقالات مرتبط این مقاله نوشته شده است.

تشویق، تنبیه، تربیت، کودک