ژیلا وطنی - کارشناس ارشد علوم تربیتی، گرایش برنامه ریزی درسی، دانشگاه پیام نور واحد کرمانشاه
شادیه عزیزی - کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه پیام نور واحد سنندج
زهره ارغند - کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی، گرایش رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه علامه طباطبایی

علاوه بر ارائه آموزش تغذیه با استفاده از روش های آموزش تعاملی به منظور تغییر تغذیه کودکان در سنین مدرسه، رفتار فعالیت ورزشی و پیشرفت تحصیلی مرتبط، حمایت از برنامه ها و عواملی که رفتار مثبتی را که در عادات دانش آموزان موثر است، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف از این مطالعه تعیین این است که آیا برنامه آموزش تغذیه بر رفتار تغذیه ای، عملکرد ورزشی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیر دارد یا خیر. برای این منظور از طرح پژوهشی آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. در مجموع ۶۰ دانش آموز در گروه های آزمایش و کنترل در این تحقیق در مریوان شرکت کردند. داده های پژوهش با «مقیاس رفتار تغذیه ای»، «مقیاس نگرش نسبت به تغذیه»، «مقیاس عملکرد ورزشی»، «مقیاس نگرش نسبت به ورزش» و «آزمون پیشرفت تحصیلی عمومی» جمع آوری شد. با توجه به نتایج پژوهش، دانش آموزانی که برنامه آموزش تغذیه را دریافت کردند، نسبت به دانش آموزان گروه کنترل که تحت هیچ روش آزمایشی قرار نگرفتند، به نگرش ها و رفتارهای تغذیه ای مثبت، عملکرد و نگرش های ورزشی بالاتری دست یافتند. اما در پیشرفت تحصیلی عمومی گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد.

رفتار تغذیه ای، پیشرفت تحصیلی، عملکرد ورزشی